A 213 - Ó, Jesú mætur

Ó, Jesú mætur
Má syngja sem: Guð þann engil sinn Gabríel.

Guðs son, þú vart af guðdóms art,
getinn af helgum anda.
Þú hefur með makt í eyði lagt,
snörur þess illa fjanda.
Fyrir Adams brot þú gjörðir bót,
blíðri Guð hjálp réð heita,
hans náð mér vildi veita.
Mín sekt og synd að yrði týnd.
Huggun ei er þeim hafna af þér,
hreina miskunn að bíða,
hvör þig ei fær né finna nær,
eilífa eymd mun líða.

Ó, Kriste, nú einn stilltir þú
forfeðra sorg mjög langa,
sem ár og dag með eymdar lag
af víti ei náðu að ganga.
Í harðri neyð, hrópuðu: Ó, Guð,
lúk upp hliði himnanna,
opna þú götu sanna,
send þú þinn son að veit oss von,
af hörmum hér, það hljótum vér,
fyrir hans dýrstan dauða.
Minn Herra, því hér heimi í
hæst lof þér allir bjóða.

Ó, Jesú hreinn, þú ert alleinn,
aumum huggun á jörðu,
að því hefur gáð eilíft Guðs ráð,
útvalinn mann þig gjörði,
oss öllum traust efunarlaust
alla þá munt af slétta,
sem ei hafa trúna rétta.
Guðs hæsta son mun hjálparvon,
hjá einum þér þú hefur mér
útvegað alla gleði,
von og trú mín set eg til þín,
þú mér náð mesta téðir.

Ó, Kriste dýr, sem kvöl af snýr,
ást þín hefur öngvan enda.
Hrein mildi er að hefur þú mér
hjálpað til þín að venda.
Dýrst kenning þín mig dró frá pín
og diktun falskra manna,
hvörjir þinn heiður banna.
Sín hræsnisverk þeir héldu sterk.
Þá meinti eg hér að mundi mér
náð af gjörningum verða.
Ég forlét þig, ei dæm þú mig,
óviska mín það gjörði.

Ó, Jesú, hér þitt orð lýsir
öllum með röddu styrkri,
hjálpa úr pín útvöldum þín
sem sitja í nokkru myrkri
en hafa þó ei hvíld né ró
af heimskra manna lærdómi,
þín orð auk þeim í tómi.
Veg þeirra greið á þína leið,
þá hugga nú, sem hefur þú,
helgað með blóði þínu.
Von vor öll er á einum þér,
ekki á öðru neinu.

Ó, Kriste kær, ef kemur svo nær
þitt orð skal frá mér víkja,
þá komi til mín miskunnin þín
og lát mig ekki svíkja
mælsku og slægð né mennta nægð,
sem mann kann varla þekkja,
þau svik lát mig ei blekkja.
Því sönnu líkt, að sýnist slíkt,
þín heilög raust, er huggun traust,
hefur oss kennt hið vissa.
Orðin þín eru fæða mín,
lát mig þau aldrei missa.

Ó, Jesú Krist, einn Guð ert víst,
allsvaldandi alleina.
Ei er sá mann sem má né kann
mátt þinn og heiður greina.
Allra kné þínu valdi
æ verða lotning að veita,
enginn má því neita.
Skepna þín, ó, kóngur minn,
nær heimi frá eg hlýt að gá,
mitt hjarta má það líða,
þá hjálpa mér að megi eg með þér,
eilífligana lifa.
Amen.