SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 203 - Fyrir Adams fall fordjörfuð erFyrsta ljóðlína:Náttúran öll og eðli manns
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). Viðm.ártal:≈ 0
Fyrir Adams fall fordjörfuð er
Má syngja sem: Guðs rétt og voldug verkin hans. Lasarus Spengler. 1. Náttúran öll og eðli mannser spillt í Adams falli. Erfðum vér syndir illsku hans, erum því týndir allir. Án hjálpar Krists, sem auma víst, af þessum voða keypti, þar í Adam oss öllum kom, Guðs reiði yfir oss steypti.
2. Ormurinn hefur Evu ginntaf Guðs vegi að falla, orðum Guðs hefur hún eigi sinnt, hér af kom yfir oss alla eilífur deyð svo nóg var neyð, náð Guðs senda skyldi, þá líknar von, sinn sæta son sem líf oss veita vildi.
3. Sem nú annarlig Adams völdalla fordæmda gjöra, svo komust vér fyrir Kristí skuld í kærleik Guðs vors Herra. Og sem öll mannkind í Adams synd erfði eilífan dauða, svo hefur Guð fyrir Kristí deyð, frelsað oss frá þeim voða.
4. Þá gaf Guð son sinn öllum oss,yfir oss var hans bræði, hann er dáinn og hékk á kross, hafinn í himna hæðir. Fyrir það til sín frá dauðans pín frelsaði oss ef vér trúum, á frelsarann, þann faðirinn ann, frá dauðans ógn oss snúum.
5. Hann er vor vegur, hlið og ljós,hreinn sannleikur og lífið, Guðs ráð og orð sem öll um oss af föðurnum er gefið. Og á það traust efunarlaust, allir megum vér voga. Oss heldur hann svo enginn kann úr hans höndum að draga.
6. Sá mann frá Guði fallinn erfinnur ei heill né gleði, af mönnum traust sem ætlar sér en ei af sjálfum Guði. Hvör aðra von en á Guðs son hefur í sínum huga, Satan mun þann hinn sama mann sigra og yfirbuga.
7. Hvör á Guð trúir og vonar vístverður stöðugur standa, byggð hefur sá á bjargi reist þó beri honum til handa mæða og neyð, menn hafa það séð, mun sá þó aldri falla, sem hefur traust á Herra Krist. Hann frelsar trúaða alla.
8. Hér bið eg nú af hjartans grunnHerrann ei frá mér taki sitt ljúfa orð af mínum munn að mig ei syndin saki sem býr í mér, best treysti eg þér, bregðstu í öngvum voða, hver sem við þig kann halda sig, hræðast þarf ei sá dauða.
9. Þitt klára orð oss kennir rétt,kunnum því ei villt fara, hvör sem það fær í hjartað sett hlýtur strax augljóst vera, með gæsku hátt sig birtir brátt, blessuð sú Guðs gáfa, Guðs andi kær er öllum nær, sem á Guði von hafa. |