SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 178 - Sami sálmur með öðrum hætti (þ.e. Nisi Dominus erat)Fyrsta ljóðlína:Ef Guð er oss ei sjálfur hjá
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). Viðm.ártal:≈ 0
Sami sálmur með öðrum hætti*
[Nótur] 1. Ef Guð er oss ei sjálfur hjáóvina fjandskap móti og hag vorn vill af himni sjá huggun svo aldrei þrjóti. Ef hlífir hann ei Ísrael við óvina svikum, heift og kvöl hjálp vor þá öll er úti.
2. Aðburðir manna, afl og vélaldrei skulu oss hræða. Herrann situr á himnastól, hægliga kann þeim eyða. Hyggi þeir ráð sín haglig mjög, hann gengur þá um annan veg, einn má því öllu ráða.
3. Þeir geisast fast og flýta sér,sem fegnir vildu oss eta, oss að deyða þeim ágirnd er, aldrei að Guði gæta, sem sjávarbylgjur brjótast á, bæði lífi og sál þeir vildu ná. Guð láti oss miskunn mæta.
4. Sem villumönnum oss vilja helí vort blóð þyrstir sækja, þó kalla þeir sig kristna vel, kenning Guðs látast rækja. Vísliga eitt sinn vaknar þú, veitir þeim hefnd sem nafn þitt nú, til skjóls sínum skemmdum flækja.
5. Gin sitt þenja með grimmdarmóð,granda oss hafa í huga. Þökk, dýrð og lofgjörð þér sé Guð, þeirra ósk kann ei duga. Lést þeirra snöru bresta brátt, brögð og fláræði falla í smátt, þér vinnst þá að yfirbuga.
6. Herra vor Guð og huggun stærsthjálparlausum vill sinna, náðardyrum er aldri læst, ei kann þig mannvit finna. Það segir enginn hjálp sé oss þá erum vér lagðir undir kross, þó leitum líkna þinna.
7. Óvini alla hefur í höndmeð hug og mátt þeirra öllum. Þeirra brögð eru þér ei leynd, þyrm oss að ei föllum. Mannvitið trúnni móti brýst með ókomnu sig vill hugga síst, um aðstoð þig því áköllum.
8. Himin og jörðu hefur þú gjört,Herra, þín vernd vor gæti. Láttu þitt ljós oss lýsa skært að skin vort tendri og kæti. Í hreinni ást og helgri trú haldist oss jafnan gæfa sú. Heimur hafi sín læti.
9. Dýrð Guði, föður og syni sésungin og helgum anda, blessun hans voru bjargi fé, bæja geymir og landa, Efli hann vora ást og trú, almáttug virðist verndin sú, í hvert sinn hjá oss standa. * þ.e. sami sálmur og Nisi Dominus erat |