Að Guð skuli sjá nokkurn glaðan dag

Að Guð skuli sjá nokkurn glaðan dag,
ég get ekki skilið það sinnislag.
Að horfa á þá neyð, já, og heyra þau óp
frá hnetti sem hann til gleði skóp.
Hann sorgleikaskáld víst með afbrigðum er
ef unað hann hefur af því, sem hann sér.

Að hugsa sér auga Guðs horfa á það
og hugann því minnsta skyggnast að,
og sitja þó rór á sínum stól
á svipinn svo hýr sem morgunsól,
og lyfta ekki hendi að laga neitt.
Það líkist ei mér — ég skil það eitt.