SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
laus taumurFyrsta ljóðlína:mín vitjaði maður
Höfundur:Guðrún Hannesdóttir
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.14. árg 2016, bls. 198–199
Viðm.ártal:≈ 2025
Tímasetning:2016
mín vitjaði maður
í draumi með hófadyn og móreyk í skikkju svo hvarf hann jafn snöggt og hnegg hrossagauksins þagnar í lofti ég verð að finna á hann nef, augu og umfram allt munn allt annað man ég mætavel augun eru auðfundin hafa verið söm frá landnámstíð og horft á mig margoft úr ýmsum andlitum á ferðum mínum um tiltekið hérað Þórir dúfunef ljær mér fúslega nefið sitt fagursveigt en munnurinn sem brenndi sig í barnsminni mitt var Skarphéðins var furða þó ég vaknaði með slíku ofboði sviða í augum og hrossamóðu upp fyrir haus…? |