Horft er á störnu sem skín gegnum laufkrónu trés

Lífið og dauðinn,
stjörnurnar og trén,
öll eru þau náin mér
og geði blanda ég við þau öll
eins og við trúnaðarvini.

Ég lifi lífi mínu í veröldinni
og á götuslóða þöktum barri og mosa
í mínum heimahögum
niðri á jörðu
í dauðans dal
og hjá björtum stjörnum.

Ég lifi lífi mínu á svo mörgum stöðum.
Ég hlýt að vera á ferðalagi.
Ég hlýt að sitja við gluggann og horfa út
og vera einn þeirra hamingjusömu
á ferðalagi
langt í burtu.