Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Sköpunarsaga fyrir byrjendurFyrsta ljóðlína:Verði ljós! og ljósið varð
Höfundur:Helgi Zimsen*
Heimild:Són, tímarit um óðfræði. bls.12. árg. bls. 149–150
Viðm.ártal:≈ 2025
Tímasetning:2014
1. Verði ljós! og ljósið varð,lýsti upp myrkur neisti. Ljósið Drottins lýsti upp garð, ljósið allt um þeysti. Ljósið kom úr ljósum Drottins brunni.
2. Himinn, jörð og hafið sá,harla gott það taldi. Þetta síðan í og á allt af natni valdi. Kvikindum þar láðs og lagar unni.
3. Mann úr leir með lagni skóp,léði rif úr honum. Skóp svo það sem ginnir glóp, – góðan vöxt á konum. Lífið fram má líða á eðlishlunni.
4. Ei þau skildu rangt og rétten ríktu í Edensgarði. Góðs og ills var ein þó sett eik sem Drottinn sparði. Herrann einn á eplatréið kunni.
5. Fjandinn með sín fláu ráðfram þá hugmynd setti. Eva gat í epli náð, Adam síðan rétti. Gott og illt hún greindi eins og klunni.
6. Eva í garði Edens nýepli mátti finna. Adam bauð að bíta í, – bragðið vildi kynna. Gott og illt má góður bjóða runni.
7. Trautt um þetta tala mátrú og Snorra-Edda. Orsök hraps þó allir sjá, – Adams skap og gredda. Syndin hún er sæt og ætust munni. |
