SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Viðm.ártal:≈ 1950
Flokkur:Ástarljóð
Sá eg elda augna þinna,
er ég minnist fornra kynna. Unaðsstundir á sig minna allarsaman bundnar þér. Er að liðnu augnabliki. ástarkoss og smáu hiki, vildir þú að leiknum lyki, létt sem blærinn hvarfst þú mér. Eftir sat ég einn og særður, aldrei var mér slíkur færður bikar er ég bergði hrærður, beiskari aldrei fyrir hitt. Aldrei hafa eldar stærri, áður brunnið mér svo nærri, aldrei hafa augu skærri alveg bálað hjarta mitt. Þótt ég fari víða vega, varir þessi yndislega minning er ég æ mun trega og alltaf verður bundin þér. Ó ég mætti aftur finna unað hinna stuttu kynna. Finna elda augna þinna aftur brenna í hjarta mér. |