SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Án titilsFyrsta ljóðlína:Þreyttur maður leggur sína leið
Höfundur:Aðalsteinn Sveinbjörn Óskarsson
Heimild:Hugarflug bóndans í Birkimel. Viðm.ártal:≈ 2000
Flokkur:Lífsspeki
Þreyttur maður leggur sína leið
hann lokið hefur dagsverkinu fínu. Einn og kaldur úti í stormi beið, eftir vagninum að skýli sínu. Þó mörgum reynist ganga lífsins greið og gleði ríki heima, í fínu sloti. En þessi sem í basli lífsins beið hann bugast ei, þótt kominn sé að þroti. Það er svo oft að okkur yfirsést, við eigum ekki tíma handa hinum. Og stundum verður fennt í skjólin flest Já fjöldinn allur gleymir vinum sínum. Tíminn aldrei tefur nokkra stund og tilgangslaust að staldra við og bíða. Við þykjumst ætla að fara á vinafund en förum hvergi og áfram tímar líða. Blaðið mitt er búið og þrotið, býsna glatt á vitleysu flotið. Penninn er að darpast og deyja, dagsverkinu lokið að segja. |