SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Austurlandsferð 1971Fyrsta ljóðlína:Á austurland fara við ætluðum brátt
Höfundur:Sigurlaug Jóhannsdóttir
Viðm.ártal:≈ 1975
Tímasetning:1971
Flokkur:Sagnakvæði
Á Austurland fara við ætluðum brátt
og öll þar að lifa í friði og sátt. Á farkostum undrin við fengum að sjá er fóru að stíga þeim reykbólstrar frá. Þá komu hvellir á kyrrlátri stund kvöldskuggar liðu þá létt yfir grund. Gott ráð við öllu því geymum við það gjarnan í korter að fara af stað Að laugum var komið og lundin var glöð við reyndum að vera þar dálítið hröð. Eggjum var útbítt, því orku var þörf þar átti að vinna svo margvísleg störf. Á Laugum svo sváfum við sætt bæði og rótt er sól skein á skugga við vöknuðum fljótt. Í fötin var farið í flýti út á hlað það fýsti nú alla að komast af stað. Við Mývatn var soðið, sú soðning var góð við sátum og borðuðum kyrrlát og hljóð. Horngrýtis mýið þá happaðist að við héldum því bara óðar af stað. Á Möðrudalsfjallgarðinn förum við senn þeir fara á undan þeir Kópavogsmenn. Áfram við ökum í austurátt greitt af alhug við vonum að þar verði heitt. Í búðirnar förum og biðjum um mjólk brennivín, hangikjöt, fiskmeti og tólg. Í magan við troðum svo missum ei gramm svo munum við halda eitt alsherjar djamm. Í lundinum dvöldum við dagana þrjá dýrðlega margt var að skoða og sjá. Sól var í huga og sól skein í lund saman þar áttum við indæla stund. Við grundinni þökkum sem gisingu bjó gott var að hvíla í laufguðum skó. Sofna við fjarlægan fuglanna klið finna hinn hugljúfa vatnanna nið. Fríinu er lokið svo förum við heim frjálst er að búa að stundunum þeim. Minningin lifir ef mæt er og hlý máski við hittumst að sumri á ný. |