Séð hef ég Apal fáka fremst

Apall hét einn reiðhestur Páls á Hjálmsstöðum og segir Páll svo frá honum: „Apall var traustur hestur, steingrár með dökkt í tagli og faxi og svarta hófa. Hann var þrekmikill skaphestur. Oft varð Apall fyrir valinu þegar ég þurfti góðan reiðskjóta og hvort sem ég fór hægt eða hratt yfir. Í fjallaferðum, réttaferðum, lestaferðum og síðast en ekki síst í rjúpnaferðum til Reykjavíkur dugði Apall alltaf best. Hann brást aldrei, hvernig svo sem annað veltist í ferðum mínum. Ef eitthvað gekk erfiðlega, var eins og Apall reiddist. Sýndi hann þá oft knáleg tilþrif. Eitt sinn við slíkt tækifæri kvað ég um hann.“