Níu á eg börn og nítján kýr

Vísan er í Huld I eignuð Jóni gamla á Staðarhrauni og er hún þar tekin eftir handriti Jóns Halldórssonar í Hítardal (Rask 55 4to, bls. 300) sem eignar hana Jóni en ekki Eiríki Magnússyni eins og Espólín gerir (í Árbókum V, 47 og VII, 122). Þá rökstyður Hannes Þorsteinsson einnig rækilega að höfundurinn sé Jón gamli á Staðarhrauni í Blöndu III, bls. 378–380. Þá segir hann þar orðrétt:
„Ólafur Snókdalín segir í ættartölum sínum (í minni eigu), að séra Jón hafi eptir Hvítavetur 1634 (réttara 1633) ort aðra vísu, og var þá bú hans   MEIRA ↲

Vísan er í Huld I eignuð Jóni gamla á Staðarhrauni og er hún þar tekin eftir handriti Jóns Halldórssonar í Hítardal (Rask 55 4to, bls. 300) sem eignar hana Jóni en ekki Eiríki Magnússyni eins og Espólín gerir (í Árbókum V, 47 og VII, 122). Þá rökstyður Hannes Þorsteinsson einnig rækilega að höfundurinn sé Jón gamli á Staðarhrauni í Blöndu III, bls. 378–380. Þá segir hann þar orðrétt:
„Ólafur Snókdalín segir í ættartölum sínum (í minni eigu), að séra Jón hafi eptir Hvítavetur 1634 (réttara 1633) ort aðra vísu, og var þá bú hans farið að ganga saman, því svo kveður hann þá:

Níu á eg börn, og níu kýr,
nærri fimmtíu sauði,
sex eru eptir söðladýr,
svo er háttað auði.

Meðal alþýðu vestra er þessi vísa enn kunn og eignuð hiklaust séra Jóni, eins og hin fyrri, svo að um höfundinn er naumast að villast, enda átti séra Jón einmitt 9 börn, og eru fjölmennar ættir frá mörgum þeirra. Fyrri vísan er líklega ort um 1600, og alls ekki ósennilegt, að séra Jón hafi haft svo mikið bú á Staðarhrauni þá, að meðtöldum fóðrapeningi hjá öðrum.“
   Það verður því að teljast líklegra að vísan (vísurnar) sé eftir Jón gamla á Staðarhrauni en Eirík Magnússon þótt Espólín telji hann höfund og Gísli Konráðsso – en Gísli hefur væntanlega haft það eftir Espólín. [K. E.]
   ↑ MINNA