Rauður minn fer sprett í sprett

„Uppskrift Stefáns Vagnssonar frá Hjaltastöðum í vísnasafni Einars frá Skeljabrekku. – Samkvæmt því  sem Stefán skráir er stakan lögð í munn stúlku nokkurri í sóknum séra Tryggva. Henni leizt vel á pilt í sveitinni, en gat ekki fundið hann jafn oft og hún vildi. Eitt haustið reið hún í Mælifellsrétt, fór svo þaðan vestur í Stafnsrétt. Sögðu gárungar að hún hefði þeytzt á milli réttanna til að geta haft piltinn fyrir augum sér. Stúlkan átti rauðan hest og sat hann í þessum réttarferðum.“