Myndi ei flestum forlög sýnast hörð

Anna Ásmundsdóttir, föðursystir Jósefs skrásetjara, var lengi til heimilis á Svarfhóli, síðustu æviár sín. Hún var fötluð, fæturnir snúnir inn, átti því erfitt með gang. Hún var fóstra skrásetjara sem svaf hjá henni þar til stuttu áður en hún andaðist. Honum kenndi hún lestur, kver og biblíusögur og þeim af krökkunum sem voru á líku reki. Prjónaskapur var aðalvinna Önnu þegar kennslan er frá talin. Hún prjónaði með sínum fimm handprjónum næstum til allt sem heimilið þurfti af prjónafötum og það var ekkert smáræði. Fyrir utan alla sokka   MEIRA ↲

Anna Ásmundsdóttir, föðursystir Jósefs skrásetjara, var lengi til heimilis á Svarfhóli, síðustu æviár sín. Hún var fötluð, fæturnir snúnir inn, átti því erfitt með gang. Hún var fóstra skrásetjara sem svaf hjá henni þar til stuttu áður en hún andaðist. Honum kenndi hún lestur, kver og biblíusögur og þeim af krökkunum sem voru á líku reki. Prjónaskapur var aðalvinna Önnu þegar kennslan er frá talin. Hún prjónaði með sínum fimm handprjónum næstum til allt sem heimilið þurfti af prjónafötum og það var ekkert smáræði. Fyrir utan alla sokka og vettlinga á 14 eða 16 manns, sem á heimilinu voru.

Þuríður, móðir Jósefs skrásetjara og mágkona Önnu minntist hennar með vísunni.

En sjálfur segir hann: Um konu sem þessa er ekki þörf að skrifa langt mál. Líf hennar, hið ytra, var ekki margbrotið. Hún taldist ekki til þeirra sem störfum gegna fyrir almenning og kosnir hafa verið í trúnaðarstöður, en hún lifði hjartahreinu og fögru lífi, öllum til gagns og gleði, í sínum takmarkaða verkahring með óeigingjörnu starfi sem engra launa krafðist.   ↑ MINNA