Vask þars fell af fjalli

Einar var Sigmundsson, sonar Ketils Þistils, þess er numið hafði Þistilsfjörð. Móðir Einars hét Hildigunnur. Sigmundur nam land milli Hellishrauns og Beruvíkurhrauns á Snæfellsnesi og bjó að Laugarbrekku og bjó Einar sonur hans þar síðan. Þeir feðgar, Sigmundur og Einar nokkrum nokkrum Lónland og var hann kallaður Lón-Einar. Sá Einar stefndi Hildigunni, móður Laugarbrekku-Einars um fjölkynngi eftir lát Sigmundar þegar sonur hennar var ekki heima. Þegar hann kom heim sagði móðir hans honum tíðindin og  færði honum kyrtil nýgörvan. Veitti hann þá nafna   MEIRA ↲

Einar var Sigmundsson, sonar Ketils Þistils, þess er numið hafði Þistilsfjörð. Móðir Einars hét Hildigunnur. Sigmundur nam land milli Hellishrauns og Beruvíkurhrauns á Snæfellsnesi og bjó að Laugarbrekku og bjó Einar sonur hans þar síðan. Þeir feðgar, Sigmundur og Einar nokkrum nokkrum Lónland og var hann kallaður Lón-Einar. Sá Einar stefndi Hildigunni, móður Laugarbrekku-Einars um fjölkynngi eftir lát Sigmundar þegar sonur hennar var ekki heima. Þegar hann kom heim sagði móðir hans honum tíðindin og  færði honum kyrtil nýgörvan. Veitti hann þá nafna sínum eftirför og segir svo frá þeirri ferð: „Einarr tók skjǫld sinn ok sverð ok einn verkhest ok reið eptir þeim ok sprengdi hann á Þúfubjǫrgum. Þá rann Einarr, sem hann mátti, en þá er hann kom hjá Drǫngum, sá hann trǫllkarl sitja þar á uppi ok láta róa fætr, svá at þeir tóku brimit, ok skelldi þeim saman, svá at sjódrif varð af, ok kvað vísu:  Vask, þars fell af fjalli [. . .] Einarr gaf enga gaum at þessu. Þeir fundusk þar sem heita Mannafallsbrekkur, ok bǫrðusk þar, en Kyrtil Einars bitu eigi járn. Fjórir menn féllu af Lón-Einari en tveir flýðu frá honum. Þeir nafnar sóttusk lengi, áðr sundr gekk bróklindi Lón Einars, en er hann tók þar til, hjó nafni hans hann banahǫgg.“   ↑ MINNA