Innskráning ritstjóra |
Valdimar Briem 1848–1930
42 LAUSAVÍSUR
Valdimar Briem höfundur
Lausavísur
aðrir teymdir eru í lest Ari ég hræðist ekki þig Á einhvern ef menn hallast Brynjólfur upp lýsir láð Drottinn blessi matinn minn Ef óhöpp öðrum mæta Ef öðrum leynda yfirsjón við drýgjum Ei elskar Drottinn aðeins mann Ei gamalmenni grættu Ei gerum oss þar gaman að Ei misþyrmdu öðrum né aldur þeim stytt Eilífi Guð sem augnablik aldirnar metur Fátæklings og fylkings barm Hún er hið eina eina skraut Hún kennir til þó kveini ei hátt Hverjir bera beggja klif Hverjir eru helst í skjökkt Hverjir eru hér um slóð Kostum leika lipurt á Með yfirdrepskap aldrei neitt má gjöra Mörvarnir ef man ég rétt Nú er dýrðin úti öll Nú er loksins orðið autt Nú eru jólin úti æ Nú þykir mér gamanið grána Og sömu ættar eins og vér Ogh allt hið sama elskum vér Oss ríður á að geyma hrein vor hjörtu Óbreytanlegi Guð árin og dagarnir líða Perlu veit ég einni af Ríkir falla drambið dvín Sem vinur vitja sjúkra Steini aka einum tveir Stuðlabjörgin fornu falla Upp af sperlum ærið gekk Vér segum skepnan skynlaus er Yrkir ljóðin gæða góð Það engin er dyggð þótt þú elskir þá heitt Þá er enn af klárum krökkt Þótt heyrum vér ei hennar kvein Þú aldrei skalt hrekkja né hræða neinn mann Þú eitt sinn standa ábyrgð skalt
|