SöfnÍslenskaÍslenska |
Gísli Jónsson bóndi Saurbæ í Vatnsdal, Hún. 1877–195928 LAUSAVÍSUR
Gísli Jónsson var fæddur í Teigakoti í Svartárdal, bóndi í Saurbæ í Vatnsdal. (Syðri-Reykjaættin, bls. 27-38; Syndugur maður segir frá, bls. 31; Ágúst á Hofi lætur flest flakka, bls. 46-47 og 49; Lárus í Grímstungu, bls. 64; Minningar Huldu Á. Stefánsdóttur IV, bls. 50; Húnvetningur 1978, bls. 44-45; Húnvetningur - ársrit Húnvetningafélagsins á Akureyri 1957, bls. 40; Húnvetningaljóð, bls. 328). Foreldrar: Jón Rafnsson húsmaður í Teigakoti og sambýliskona hans Elísabet Sigríður Gísladóttir. (Skagfirzkar æviskrár 1850-1890, II, bls. 287 og IV, bls. 239).
Gísli Jónsson bóndi Saurbæ í Vatnsdal, Hún. höfundurLausavísurAð mér sækir ólund fastAf því hreina yndið brást Ámælið er ýmsum tamt Bjartsýni ei ber að lá Drottinn láttu dreifða byggð Einstæð vísa örstutt tal Einyrkjanna önn og strit Ekkert breytist aldarfar Ekkert hendir oss til meins Ég vil syngja um sumarið Gletta úr stilli greikkar fet Göfgi sólar gaf út boð Herði snjöllum hlotnast byr Hérna setti óheppnin met Iða mátt ég undrast þinn Iða reynist öllum betur Iðu gæði sýna sig Ílla slóri unir Móri greyið Röðulfingur roða ský Röngum málstað veitir vörn Saman barinn eymdar óð Senn er klukkan orðin átta Sumri hallar sólarglit Veðrið mótast enn af yl Vetur boðar veðragný Vorið komið grænkar grund Þegar vanda víst aað ber Þögn er talin gulls ígildi |