SöfnÍslenskaÍslenska |
Dýrólína Jónsdóttir 1877–193923 LAUSAVÍSUR
Dýrólína var fædd á Hrauni í Goðdalasókn í Skagafirði, dóttir Jóns Guðmundssonar (1847–1914) og fyrri konu hans, Guðrúnar Pálsdóttur (1849– 1884). Hún missti ung móður sína og var um tíma hjá móðursystkinum sínum en flutti síðan aftur til föður síns og ólst upp hjá honum. Dýrólína var tvo vetur (1897–1899) í kvennaskóla Akureyrar og síðar einn vetur í Reykjavík og mun þar eitthvað hafa notið tilsagnar hjá frænda sínum Pálma Pálssyni menntaskólakennara. Hún kenndi síðan börnum í Goðdalasókn á árunum 1902–1906 og 1907–1909. Árið 1915 giftist hún Birni Guðmundssyni bónda á Fagranesi á Reykjaströnd og átti þar heima til dauðadags 1939. – Dýrólína var góður hagyrðingur og fékkst einnig nokkuð við smásagnagerð í stopulum tómstundum.
Dýrólína Jónsdóttir höfundurLausavísurAldrei harm né hugraun fannAllt er hljótt um haf og sund Ásýnd mæra geislaglans Drýpur regn og dignar hóll Ef þú sendir meyju mund Er mitt heiti úti í skóg Geislum fækkar beinaber Greiða vindar gisin ský Hopa vindar hýrnar brún Illa mynntur augnaber Klökknar njólu kalda brá Laufey stundum hefur hátt Lítið drottinn lét í té Margt til bóta guð þér gaf Meðan sólin svölu hjá Mörgum fatast valið vina Samboðinn ég svanna tel Skinið hrindir skör af ál Sólin málar leiðir lands Vaknar Kári og varpar önd Vel í bóli sóma sér Yndi brjálar ástasjúk Það er einu orði sagt |