Jesús móðirin jungfrú skær | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Jesús móðirin jungfrú skær

Fyrsta ljóðlína:Jesús móðirin jungfrú skær
bls.243
Bragarháttur:Sjö línur (tvíliður+) fer- og þríkvætt aBaBccB
Viðm.ártal:≈ 1525
Flokkur:Helgikvæði

Skýringar

Kvæðið er hér gefið út eftir útgáfu Jóns Helgasonar í Íslenzkum miðaldakvæðum en þar fer hann eftir aðalhandriti þess, AM 713 4to, bls. 81–83. Árni Magnússon hefur skrifað kvæðið upp eftir því handriti í AM 1032 4to, bls. 371–384, og yngri afskriftir eru í AM 920 4to með hendi Steingríms Thorsteinssonar og í Lbs 2166 4to, skrifuð af Páli Eggert Ólasyni. Tvö síðasttöldu handritin eru með samræmdri stafsetningu.
Stuðlasetningu er víða ábótavant og telur Jón Helgason að það stafi af villum í uppskriftum í tímans rás. Þá er og óhreint rím á stöku stað.
(Sjá Íslenzk miðaldakvæði II, bls. 243)
1.
Jesús móðurin, jungfrú skær,
jafnan bið eg hlífi,
*hjálpi oss jafnan mildust mær,
sú mætari er hverju vífi,
því heit eg, Máría, helst á þig,
þú hefur vald að frelsa mig
víst í dauða og lífi.
2.
Fyrst vil eg á þig kalla, sprund,
eg kennunst glæpa minna,
dregur nú fram að dauðastund,
dvel þú ei hjálpir að vinna,
láttu mig njóta lausnara míns,
lifanda Guðs og sonarins þíns,
svo miskunn mætta eg finna.
3.
Frá kvölunum réð mig kaupa dýrt
kóngur sólar stétta,
en eg hefi ljótum löstum stýrt
langt af veginum rétta,
bjarta Máríu eg biðja vil,
blóminn meyjanna komi nú til
svo syndum mætta eg létta.
4.
Fyrir þá kveðju er Krists var mær,
kvödd af Gabriel hreinum,
móðir engla, *skjöldungs skær,
þú skil mig í burt frá meinum,
með þér hófst upp milding dýrst,
Máría, þínum er lofsöng lýst
og líkust drottni einum.
5.
Fyrir þá gleði er gafst þér frú
í getnaði heilags anda,
blessuð Máríá, bjarg mér nú
í burt úr valdi fjanda,
svo að eg komist við Krist í sætt
kanntu fullvel, fljóðið mætt,
að fylgja í miklum vanda.
6.
Fyrir þá gleði er fékkstu þá
þú fæddir græðarann sanna,
þú drag mig afli djöflum frá,
dýrstur gimsteinn svanna,
þú vart ein af drottni dæmd
drósa makligust, heiðri sæmd,
þér skrýddist skapari manna.
7.
Fyrir það hold er hafðir þú
hreint fyrir brjósti þínu
leið mig í burtu frá löstum, frú,
og líkna svo ráði mínu,
svo fái ei á mér fjandinn vald
fyrir mitt sárligt syndagjald,
svo forðast mætta eg pínu.
8.
Fyrir uppstigning stjörnuvalds,
styrktu, Máría, lýði
og svo fyrir vísa virðing halds,
að vér megnum njóta prýði,
þann bið eg, hilmir, að hjálpi mér,
sem, helgust mær, var fæddur af þér
og fjandinn forðum flýði.
9.
Fyrir þann dreyra, drottins frú,
er dundi af sonar þíns síðu,
sólarhallar svanninn nú,
synd léttu mér og kvíðu,
því vil eg sækja þér að traust
að þú hefur öngvan látið laust
með líknsemi þinni og blíðu.
10.
Fyrir sáran dauða þann sonur þinn fékk,
svanninn stjörnu láða,
sólarkóngur á krossi hékk,
kristið fólk vill náða,
til við Máríu tel eg slíkt,
treysti eg meyjar miskunn ríkt
í móti öllum voða.
11.
Fyrir þann, móðir er mylkti brjóst,
Máría, þín en hreina,
veittu mér, drottins vífið ljóst,
vernd og lækning meina
svo eigi fái mín syndug sál
í Satans eldi verðug bál,
þar er veslugar andir kveinar.
12.
Fyrir alla krafta og kristin verk
kom þú oss, Máría, úr nauðum
og þín en hægri höndin sterk
hjálpi oss lífs og dauðum,
lausnarans móðir, leyfi vort böl
og leiði oss öll úr krankri kvöl,
frá meina myrkrum snauðum.
13.
Það má kaupið kalla verst
að koma sér svo til nauða,
forðast Krist en flýta sér mest
í fjandans gildru snauða,
þar er á öngu vildara völ
en vein og grátur og grimmlig kvöl
og grenjan eilífs dauða.
14.
Vér snúum oss heldur á hægra veg,
til himnaríkis vér leitum
þar sem dýrðin drottinleg
dæmist helgum sveitum,
englasöngur, sæla og prís,
sæmd og heiður er hverjum vís,
aldri þessu vér neitum.
15.
Röðull skínandi, ræsis sprund,
rétt vil eg á þig kalla,
láttu mér hverfa úr ljóðagrund
lasta hugsan alla,
meydóm hefir þú hreinum klæðst,
himnakónginn hingað fætt,
hjálpina vora alla.
16.
Fjörnes-stjarnan, fljótt þá eg dey,
fá þú mér náðir og yndi,
friðarins bið eg þig, Máría mey,
svo að mínum pínum *hryndi,
svanni banni á sólarveg
svo eigi í syndum kveljunst eg
en önd mín náðir fyndi.


Athugagreinar

1.3 hiape] > hjalpe AM 1032 4to.
4.3 ok] á undan ’skjöldungs’ leiðrétt og fellt niður.
16.4 hrindi] > hryndi leiðrétt vegna ríms. Sjá JH.