Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Sóley og fífill *Fyrsta ljóðlína:Værar vors um tíðir / velli grænum á
Höfundur:Einar Andrésson í Bólu
bls.50–53
Viðm.ártal:≈ 0
1. Værar vors um tíðirvelli grænum á, fjóluhnappar fríðir fléttuðu laufin smá. Frjórri fróns í brekku fífill ungur bjó, augun unar* þekku að sér víða dró. 2. Þegar um bláan bogabrunaði morgunsól, sveipuð ljósa loga lýsti um grund og hól, fífill ljós í lundi litarfagur stóð, sér við ungur undi árdags geislaflóð. 3. Fífill hátt sér hugðiheilla feta leið, neitt hann að sér uggði, engin bældi neyð. Mána systur* mæta mjúkt hann starði á, heillir hugði bæta hennar vinsemd ná. 4. Hann leit um lundinn víðaleika blómin þá, fræs með hnappa fríða fagurhærð og smá, þeirra kóng sig kallar, krónustærstur þar, fiðrið vænna vallar* vöxtinn minni bar. 5. Í dæld við sama svæðisóley reit sér á, ein í æsku næði öðrum jurtum hjá, nýtri næring unnu nætur daggar tár í leiftri ljósrar sunnu* lauguðu* gullnar brár. 6. Blómsturtíminn blíðiburtu hverfa tók, fífill vaxtarfríði fagran þroska jók. Ekki á sóley unga auga rennir hann, einhvern ógeðs þunga á henni festa vann. 7. Hann meinti morgunsunna,meginskær og blíð, einum sér að unna árdag mundi og síð, en sóley síður láta samjöfnuði ná, hún skyldi í skugga gráta, þar skyggði brekkan á. 8. Hann sá, er síð á kveldisóley hlýju naut, þá rakti að Ránar veldi* röðull* heiða braut, úrsvöl aftankæla* um hann streymdi þá, er glóey* geislasæla glampanum lægra brá. 9. Öfund inn sér smeygðiauðugum fífli hjá, sinn því svipinn reigði, ef sóley leit hann á, sem vænstan viðgang hreppti, vermd af aftansól, hann þá kyljan* kreppti, köld sem nóttin ól. 10. Haustið gekk að garði,gnauða frostin á, gustur byrstur barði blómin veik og smá, þau misstu faldinn fríðan og fegurst klæða skraut, fölnuð féllu síðan flöt á móðurskaut. 11. Fíflinum felmtri veldurfallið jurta lið, svipting harðri seldur svalt við storma hlið, hann sá þá sóley blika og sælli una ró, og blöðin björtu kvika, blær sem léttur sló. 12. Þóttann fífill felldiog frá sér öfund hratt, yst á ævikveldi ást við sóley batt. En litlar liðu stundir, þau lögðust bleik á grund, feldi fannar undir fjötruð dauðablund. Athugagreinar
1.7 unar, þ.e. ununar eða ástar (þekku).
3.5 systir mána = sólin. 4.7 fiður vallar = blóm og grös. 5.7 sunna = sól. 5.8 Eða „laugaði“ sbr. syrpu. 8.3 veldi Ránar (sjávargyðju) = sjór. 8.4 röðull = sól. 8.5 úrsvöl aftankæla = rök kvöldgola. 8.7 glóey = sól. 9.7 kylja = köld gola. |
