Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Huliðsheimar (Haugtussa) 1Ég gef mín kvæði grónum hól
HULIÐSHEIMAR (HAUGTUSSA)
Bálkur:Huliðsheimar (Haugtussa)
Fyrsta ljóðlína:Ég gef mín kvæði grónum hól
Höfundur:Garborg, Arne
Þýðandi:Bjarni Jónsson frá Vogi
bls.1–3
Viðm.ártal:≈ 1900–1925
Tímasetning:1895
1. Ég gef mín kvæði grónum hólog grænni hlíð, þar lóan heilsar sælli sól og sumartíð.
2. Og kvæði mín um ljúflingslýðog leynt hvað er, þú fölnað lyng und fjallahlíð, ég færi þér.
3. Ég þekki leyndar Dvalins dyrog dimma nótt, og þótt það hug minn hræddi fyr, það heim læt sótt.
4. Og hafgúunnar hljóð ég kannog huldar söng, mér kaldan hroll sú kynngi vann um kvöldin löng.
5. Og glímutökin gerast sein,þeim galdur ver; á huldu illa brotna bein, Guð bjargi mér.
6. Ég sá það vel, hvar lá þín leið,er lukkan sveik. Ég veit hve þínum sefa sveið í sárum leik.
7. Við feikn ég átti og fangatakum fjölmörg ár með karlmannshug, með bogið bak og blóðug sár.
8. Þú hnigins andi, helst að mérþú heldur þig. Þín óför helst mér hugstæð er og hryggir mig
9. Ég man það vel: Það vonskulið,það viljaafl og lamb, sem þreytir ljónið við um lífið tafl. *
10. Nú syngur fugl á gleymdri gröfsin gleðiljóð, og golan þýtur heim um höf svo hrein og góð.
11. Um harms og ógna löndin löngþótt lægi spor, ég trúi að fögrum fuglasöng nú fylgi vor. |
