Sígaunaljóð 3

2 Hnífar frá Albacete eru frægir um allan Spán og þykja bera af öðrum hnífum.
5–8 Skýra má þessar ljóðlínur svo að hin grimmúðlega barátta milli sígaunahópa eigi sér samsvörun í náttúrlegum fyrirbærum, eldingum, skýjum og rigningu, en vera má líka að þarna sé vísað til spilamennsk á hinu fræga græna teppi.
11–12 Orðtakið „að fara upp um veggi“ (subirse por las paredes) merkir að brjálast eða ærast í spænsku talmáli.
13–16 Bent hefur verið á að tilkoma englanna marki innreið í hinn himneska heim Sígaunaljóða. Þessir englar eru fyrirrennarar erkienglanna, heilags Mikkjáls, heilags Rafaels og heilags Gabríels, og þeir eru svartir með vængi eins og hnífa í laginu af því að þeir koma til að aðstoða menn í einvíginu. Jafnframt má kannski líta á þá sem eins konar goðmögn, skýjaklakka sem taka á sig svipmót svartra engla með sínum stóru skínandi egghvössu vængjum.
21–22 Hér er dregin upp eldleg mynd af dauða Jóhanns Antons.
27–30 Kaldhæðnisleg útskýring á venjulbundnum atburði meðal sígauna. Með skírskotun til Rómverja og Karþagómanna dregur skáldið fram megineinkenni Andalúsíu, hina ævarandi samkeppni á milli flóðbylgna ólíkra innflytjenda.
31–34 Kvöldið, persónugert sem kona, endurspeglar hinn erótíska kraft sem knýr sígaunana áfram í eilífri baráttu sinni.