Heiðrún | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Heiðrún

Fyrsta ljóðlína:Þú sem býrð við vonarvegg
bls.19–20
Bragarháttur:Ferskeytt (ferskeytla)
Viðm.ártal:≈ 1875
1.
Þú, sem býrð við vonarvegg
og vekur maiga þreyju,
þitt er æðra augnahregg
ástatárum Freyju!
2.
Eins og dögg af himni há
hnigi að brjósti mínu,
var mér þá, er vatns eg sá
veig í auga þínu.
3.
Þegar sólin sígur, mær
síð að ógnastöðum
og á hausti hægur blær
hreytir visnum blöðum.
4.
Þegar húm um himinbreið
helgar ástir boða,
og um væra vesturleið
verpur aftanroða.
5.
Þegar stjörnur stíga úr
straumum himindjúpa
og foldarveg í dvala dúr
dimman tekur hjúpa.
6.
Þegar gyðjan ástar ein
öllum næturlogum
skærri, tindrar há og hrein
heims yfir Munavogum –
7.
þá eg fer að finna þig;
fátt er senn til ama:
höndum vefur mjúkum mig
mær hin leiðitama.
8.
Lifnar hagur, lestist mein,
lindin ægis glóða
miklar ástir, menja-rein,
manni sú kann bjóða.
9.
„Þær skal borga bestar þér,
bilin torga linna,
er á morgun munu hér
meyju sorg um vinna.“
10.
„Njótum stundar, hallist höll
hlín að barmi mínum,
sældin grundar æ sé öll
enn að vilja þínum!“
11.
„Ástir líti ein um kvöld
unaðsstjarnan lýða,
sem að ljómar óðar öld
ár og síð hin blíða!“
12.
Svo ég kvað, að sölum skjótt
sveif hin gulli varða,
og svo þaðan héldum hljótt
heim við mánann skarða.