Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Stabat mater dolorosaFyrsta ljóðlína:Stóð að krossi sefa sárum
Þýðandi:Gísli (Gíslason) Brynjúlfsson
Heimild:Gísli Brynjúlfsson: Ljóðmæli. bls.249–251
Viðm.ártal:≈ 1850–1875
Tímasetning:1858
Skýringar
Sjá þýðingu Stefán Ólafssonar á Stabat mater dolorosa á Braga og einnig þýðingu kvæðisins á Esperanto: Staris la patrino plore.
1. Stóð að krossi sefa sárumsorgum bitin, drifin tárum, móðir þar sem mögur hékk; og um hennar hyggju skarða, harmi lostna, böli marða, eggjabrandur bitur gekk.
2. Ó, hve hrelld og hrygg til dauðahimna drottins var hin auða einkasonar móðir mær, sem réð fanga sorg og stranga sút, er hanga kvöld við langa sinn leit mæra soninn skær.
3. Hverir gráta menn ei mundumóður Krists á þeirri stundu ef að horfðu hrelling á? Hver svo hjartað herða mætti hans að eigi lundu grætti góðrar móður sorg að sjá?
4. Fyrir þjóðar sinnar syndirsá hún Jesú dreyra lindir, kross á gálga hengdan hann; varð að líta sinn hinn sæta soninn kvölum einan mæta, meðan lífið láta vann.
5. Eia móðir, mér að finnameginsorga byrði þinna kenndu, lindin kærleikans! Svo mér brenni hugur og hjarta helst að elska son þinn bjarta að eg feti fótspor hans.
6. Heilög móðir, mér, hin besta,mundu kvöl í hjarta festa Kristí, sem á krossi dó! Sonar þíns er sár í hildi sjálfur fyrir mig ganga vildi, veit mér hlut í þjáning þó!
7. Lát mig gráta með þér, mætamíns og Jesú krossins gæta, meðan fjör í æðum er: því að engin mér skal mærri mæðubót, né huggun stærri, en að tárast þar með þér.
8. Allra skírust mærin meyjamig ei láttu einan þreyja, en þér harma æ við hlið; lát mig kenna drottins dauða, dýr, og finna hlutann nauða, hans og bölið berjast við.
9. Lát mig hörðum höggum særa,hans að krossi glaðan færa, fyrir sakir sonar þín! Vek mér eld og ást í huga, að mér megi traust þitt duga þegar dómadagur skín!
10. Lát mig kvölum krossinn verja,Kristí dauða fyrir mig erja, að eg njóti náðar hans! Svo þegar lík mitt liggur í moldu ljóss mín hljóti önd á foldu hæsta gleði himna ranns! |
