Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 8Áns rímur bogsveigis – áttunda ríma
ÁNS RÍMUR BOGSVEIGIS
Bálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Síst er gaman af sorg og þrá
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. 1. Síst er gaman af sorg og þrásegja fólki mætu hægra er þeim sem hefir sig frá og harmar enga sætu.
2. Þeim er só hætt eð hvern mann skéref heiminn leggst hann undir allan sig til elsku lér við ungar silki grundir.
3. Sá fær meira en meinið eittmikil er sorg í leikum er bæði þiggur ljúft og leitt af ljósum gullhlaðs eikum.
4. Fremi sá alldri um frúr né heimfrygðugt ása minni ekki fær nema illt af þeim angr í hverju sinni.
5. Kvinnur læri kvæða spilkveikt af orða láni hirðir engi að hlýða til hvað er vær kveðum af Áni.
6. Halrinn var sem herma skalog hetjur Þóris allar norðan kominn í Naumudal um nótt til Ingjallds hallar.
7. Ingjalld kóngur úti sefrí einum sterkum skála nú er sá kominn eð köppum gefr kóngsins harðan mála.
8. Þórir bað þá þeyta hornþökt eru hús með næfri þegar var elldr og eisan forn upp í hverju ræfri.
9. Kóngur spyrr þegar kemr á fætrkennir skálinn hyrjar hver hefir uppi elld um nætr ófrið þenna byrjar.
10. Þórir kveikir þyrnis smánþér skal að fullu ríða fundið hefir þú föður minn Án og fengið harma stríða.
11. Sjá mun gneisti gnjóða hjallsgnæfa hátt umd rengi floginn af Drífu dóttur kalls dulist hefr eg við lengi.
12. Kóngrinn eggjar kappa sínog kvíðum dauða öngum alldri skulu vér óttast pín út sem snarpast göngum.
13. Ingjalld hafði ægi og kundógnar snarpan randa vópnið bjart í vinstri mund og vegur til beggja handa.
14. Allir hlaupa öðlings mennút með snörpum röndum Þórir vegr að þrimr í senn þeim varð hel fyrir höndum.
15. Allir sóktu að Ingjallds höllelldrinn lék só víða þá var dagr að dróttin öll dugir sem bezt að stríða.
16. Ingjalld gjörir í örva drífallvel framm að ganga Þórir vildi þengils líf þá sem skjótast fanga.
17. Hvórki skorti hug né megnhann að vópna iðju sundra lét hann sverðið Þegn seggi kóngs í miðju.
18. Tugunum fellu tiggja menntrauðla stóð jór á líki hér kom brátt að hittast enn halr og gramr enn ríki.
19. Þórir hleypur þengil aðþegar og höggr enn frægi blóðrefill rístr í bringu stað brast af kóngsins ægi.
20. Brandrinn alla bringu rístrbúkinn ofan að nafla só að hið feita fylkis ístr fjell um hjölt og kafla.
21. Kóngrinn hné með kallda stálklofnar vizku stúka öðling hratt hann inn í bál ævi frá eg só lúka.
22. Allt það sem þá eptir varæsti griða af Þóri hilldi bauð að hætta þar hreysti garprinn stóri.
23. Hlaupa þegar um borg og býbáru saman í föngum kléna gripi og klæðin ný krikta þorði í öngum.
24. Velja þeir um vópn og plöggverður mart í róti koma skal þegar á kroppinn högg er kúrar nokkru í móti.
25. Drengilega bað Drífu kundrdrósum öllum hlífa finna vill þá fleina lundr fegurst er þeirra vífa.
26. Ásu tók af Ingjallds býog ærið gullið brennda efna vill hann orðin ný Áni vífið senda.
27. Fjöldi gripa og fagra meyfæra lét hann Áni hann fór sjálfr í sverða þey sigur gafst honum að láni.
28. Syngja lét hann sumrin fimmsverð í gylldum röndum enn á vetr og veðrin grimm var hann á ýmsum löndum.
29. Frá eg hann heim með fagran plógfæri haustið sétta hefr hann allan heiðr í nóg er hendur mega til rétta.
30. Þá tók Án við Þóri blíttþegar vill Ásu finna kæran tók að kveina lítt kát var brúðrin svinna.
31. Þórir frá eg við aura ófÁsu væna festa brast upp síðan brullups hóf búin er veizlan mesta.
32. Hæveskt víf með heiðri fekkog hennar góðan vilja veizlan út með æru gekk allir sáttir skilja.
33. Fólkið þiggr af feðgum tveimfé sem æska villdi sagði mikið að sóttu heim sveit af þeirra milldi.
34. Færnings líður frændum sorgframm er komið að vóri feðgar gengu tveir um torg talaði Án við Þóri.
35. Nú skal eigi tígnin trauðtak við eignum þessum þú munt vera fyrir afl og auð jafni dýrum hersum.
36. Eg skal norðr í eyna gáað erfðum mínum sitja hvór skal okkars annars þá með ást og prýði vitja.
37. Girnstu ekki frændinn frægrfylkis kóngr að heita en þá komi það annað dægr að ekki megir þú veita.
38. Betra er þér með burgeis stéttbóndi ríkr að kallast enn að leggja lofðungs rétt og lagt úr veginum hallast.
39. Segir eg þér með sannri spektsendir Freyju tára eytt mun þessari allri mekt innan fárra ára.
40. Það skal minnast múgrinn framrþó mín sé önd úr líki einn mun verða einvallds gramr að öllu þessu ríki.
41. Ásia veittu alla stundErpi og fóstra þínum vertu trúr að veita lund vinum og frændum mínum.
42. Fjell þar tal með fyrðum niðrfróð var garpsins hyggja í Hrafnistu hringa viðr hraustur fór að byggja.
43. Furðu illur flagða gangrfrá eg í eyni væri sjalldan var það Áni angr þótt iðnir gengi næri.
44. Ef villdu garpi veita smánvættir klæddar skinni þegar að glettust þær við Án þeirra hlutur var minni.
45. Heraði frá og þegnum þeimÞóri hálegg ráða allskyns mekt og ærinn seim eignast frá eg þá báða.
46. Allvel frá eg að Ása og hannundu sínu ráði þótti einn hinn mesti mann margar rómur háði.
47. Sú var ættin afreks mannsopt lét sveiginn benda Ögmund vissi eg arfa hans akra spilli kenndan.
48. Þessi réð með þungum brandþegna marga falli sonr hans byggir suðr í land Sigurður bjóða skalli.
49. Án hefir reist í eyju bólsem áður greindi kvæði dóttur frá eg að dýra ól drengr og Jórunn bæði.
50. Sú var fögr og furðu snjöllfekk hun orðlof bragna kurteis heitir kæran Mjöll hun kemur til margra sagna.
51. Þar varð Án af elli dauðreinn hinn mesti kappi meyju tæmdist mekt og auðr mörgum varð að happi.
52. Katli raum sem kunnegt stendrkæru heyrða eg gipta þeirra son er Þorsteinn kenndr þá hlaut arfi að skipta.
53. Hans var arfi IngimundrÍslands fór að vitja í Vazdal gjörði vópna lundr virðulegur að sitja.
54. Þetta fólk er mart og mættmun só greina verki garps var út af gilldri ætt Grettir kominn enn sterki.
55. Margir neyta mennta lánsum mætar frúr og drengi eg hefi barið um bögurnar Áns bað mig þessa engi.
56. Engi skylldi auðar Bilefni þvílík spotta reikna eg næsta róstu spil rímur þessar átta.
57. Hirði engi að hlýða áhindurleysur slíkar hér skal fræðið falla í strá fari þann með sem líkar. |
