Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Áns rímur bogsveigis 5Áns rímur bogsveigis – fimmta rímaBálkur:Áns rímur bogsveigis
Fyrsta ljóðlína:Veit eg mann er verölldin kvað
Höfundur:Höfundur ókunnur
Viðm.ártal:≈ 1400
Flokkur:Rímur
Skýringar
Sjá fyrirvara í upplýsingum um heimild.
Byggt á prentaðri útgáfu Ólafs Halldórssonar en stafsetning hefur verið samræmd. 1. Veit eg mann er verölldin kvaðvífa blíðu syrgði hitta eg framm í húsið það er harmrinn úti byrgði.
2. Bygði húsið blíðu láter brúðar ástir kveðja elsku leikr og orðin kát allt það heim má gleðja.
3. Munda eg fara sem mátti eg næstmjúku yndis ranni heimrinn hafði hurðu læst fyrir hverjum gömlum manni.
4. Ganga verður gætti frágarprinn yndis fúsi kveikist upp með kvölum og þrá kom eg að öðru húsi.
5. Þar var angr og allskyns bölinn í harma smiðju sút og pína sorg og kvöl sat þar stríð í miðju.
6. Þá réð stríð að strengja heitstirrt með harma sína mundeg fara þess manns á leit að mætti eg sorgum pína.
7. Allir stukku angri fráaf aumu hrygðar bergi en mig felldi en forna þrá fat eg í burtu hvergi.
8. Hver sem einn er inni settrhjá öllum þessum hörmum sá mun verða um síðir mettr af sorgar krásum örmum.
9. Alldri skal það yndis bannoss fyrir skemmtan standa kveðum nú helldr um kappa þann kemr í nokkurn vanda.
10. Fór það næst hið fjórða spilfólki vóru skýrði Ánn hefir fengið auðar Bil og öllu heraði stýrði.
11. Ættstór maður til Ingjallds kemrÍvar frá eg hann heita og við brúði bónorð fremr buðlungs systur teita.
12. Ása tók því ekki fljóttIngjalld biðr hun ráða vill þá kóngr að verkið ljótt vinni hann sér til náða.
13. Far þú austr og fell hann Ánog fær mér höfuð af þrjóti Ívar trúi eg auðar Rán með eignum sínum hljóti.
14. Heita mundeg hilmir þérhöfuðið Áns að færa vili nú Ása unna mér anzar þann veg kæra.
15. Ívar fór sem inna skalÁn kom hann að gista trúðrinn bað þá traustan hal taka við sér til vista.
16. Veiteg ei því viltu einnvistar hjá mér beiða ekki spara eg mat við menn mungát er til reiða.
17. Vaktar eg ekki vistar launvant er margan skilja fyrr en eg hefi fulla raun af fylgi þínu og vilja.
18. Ívar frá eg með Áni þareinatt gekk til smíða trygðin ekki trúleg var tók á vetr að líða.
19. Nokkuð kvelld frá nausti heimnáðu þeir að ganga Ívar hyggst með ást og seim ætlar náðir fanga.
20. Ívar hyggur með afli að sláÁni á milli herða öxin reið og eggin blá ei mun þanneg verða.
21. Undan víkur öxar munnÁn í nauðum vöndum skaust hun niðr í skógar runn skaptið sökk að höndum.
22. Aptur vék er öxin reiðÁn að fleygi skjallda Ívar viltu á öngva leið okkarn vinskap hallda.
23. Hendur batt með hörðum strenghans og ekki sparði rak so fyrir sér róstu dreng rekkrinn heim að garði.
24. Kappinn lætur kveðja þingskom þar fjöldi sveina sjálfan lét hann sveigi hrings svik fyrir öllum greina.
25. Gumnar báðu glóp í staðá gálga lífið enda Án kveðst villdu eigi það aptur skulum hann senda.
26. Bauð hann síðan báða fætrbrjóta í sundr af þrælum trúðrinn allar tignir lætr tám er snúið að hælum.
27. Síðan lét hann sundr í miðsínum á hálsi spretta Án lét höfuðið út á hlið öðru megin detta.
28. Laufa Týr fekk lækning meiddrloks með skarti öngu og fyrir Án að lyktum leiddr ljótr að sýn og göngu.
29. Ingjalld hefur kvað Án við migjafnan leitað slægða kóngsgessemi kalla eg þig kom þú og vitja mægða.
30. Nú er það bætt að barðist flokkrbræðr hans lét eg falla mig skal skati um skipti okkr skullda lausan kalla.
31. Ívar kemur til Ingjallds heimenn mun vaxa dylgja lofðung segir af lyktum þeim hann lét síðan fylgja.
32. Ýmsir munu við Án kvað gramreiga sendast milli lengstum er hann í lyndi samr að lýta menn fyrir stilli.
33. Vertu burt ef viltu eivórir menn þig grípi meyjan segir þér meir en nei eð mesta heimsins skrípi.
34. Ívar heim á Upplönd snýreyddr af sút og angri beið sá alldri bauga Týr bót á sínu angri.
35. Tiggi velr af traustri hirðtólf menn harla væna þeirra lund var ljót og stirð lífi Án að ræna.
36. Kallið að þér kaupmenn séðog kunnið fjölda lista skuli hann yðru skipta fé og skorið á hann til vista.
37. Austur koma þeir Áns á fundenn og vistar beiðast misjafnt prófast margra lund mætti oss þetta leiðast.
38. Var það loks að við þeim tókog veitti allt til náða ætlar þessi ölldin klók Án af lífi ráða.
39. Bragnar tældu bóndans liðog býttu greipar fönnum selja dygðir svikunum við af sjálfs hans eigin mönnum.
40. Tvennir frá eg með tekinni smántólf í ráðum væri sitja umm að svíkja hann Án og sjá sér alldri færi.
41. Jórunn talaði opt um þaðhun uggir gesti sína varast þú Án að vífið kvað vetur taks drengi þína.
42. Sé eg það opt eð sagði hunúr sessi viltu ganga þeir líta til með lymsku grun sem líf þitt vili þeir fanga.
43. Án fór heiman einhvern dagenn í skóg að smíða flokkrinn vill ei fús á slag flærða lengur bíða.
44. Ætla þeir hjá einum stígÁni tólf að mæta heima skylldu hugsa um víf hinir og njósnar gæta.
45. Annan veg gekk Án til hússekki mætti hann þrælum þann veg verður flokkrinn fús fundinn loks að vélum.
46. Kallzar Án eð hann kemr í sesstil kóngsins drengja hinna eigi varð nú auðið þess yðr á mér að vinna.
47. Hugði eg alldri heima mennhelslag mundi oss vilja vorðið hafa þeir væltir enn víst mun betra að skilja.
48. Trauður mun eg kvað tíginn drengrtaka mín hjón af lífi þó skulu ekki þegnar lengr þjóna mér né vífi.
49. Grímur skal við gramsmenn þágaman á morgun lengja eigi er seint að inna frá alla lét hann hengja.
50. Sú kom heim til hilmis fregnað hengdir vóru hans virðar þá var enn frækni Þórir þegn þengils kominn til hirðar.
51. Þá var jafnan Þórir hljóðrer þegnar sátu að drekka hilmir spyrr því hann er hljóðr hvað er þér garpr að ekka.
52. Þikkist þú hafa lítil launfyrir langan yðvarn starfa brátt mun verða á betri raun fyrir Bjarnar fríðum arfa.
53. Víst réð meira faðir þinn framrfyrir mitt starf að unna þá að í mála enn milldi gramr mér gaf sverðið þunna.
54. Er só gott sem greinir fráGillings bál í verði Þórir lætur þengil sjá þá tók gramur við sverði.
55. Lofðung upp á listir brandsleit og mælti síðan einkis er það óbreytts manns að eignast grip só fríðan.
56. Vili þér eia vísir góðrvópn eð Þórir sagði Ingjalld þrútnar illsku móðr og anzar skjótt að bragði.
57. Það mun skýrst eð skjöllung kvaðað skilja ei með þegnum lofðung bregður laufa í stað og leggur Þórir í gegnum.
58. Hetjan gekk til heljar sterkholld var dreyra runnið alldri hafði verra verk verið í Noregi unnið.
59. Því var hann Ingjalld illi kenndreinkis þótti svífast margir báðu millings hendr menn alldregi þrífast.
60. Sjóli valdi sextíu mannssaman á einu dægri öngvir vóru innan lands aðrir þessum frægri.
61. Þér skuluð Án í þessari ferðÞórir dauðan færa taki þér ekki úr sári sverð sitt á hverr að kæra.
62. Beri þér boð til bæjar Ánsog biðið hann Þórir finna minnist síðan manna ráns ef megi þér líf hans vinna.
63. Þegnar fara með Þóris líkþegar til skips og tjallda skriðni þanneg skemmtan slík í skugga hrímnis gjallda. |
