Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Ágæt vil eg þér óðinn færaFyrsta ljóðlína:Ágæt vil eg þér óðinn færa
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.73–76
Viðm.ártal:≈ 1400–1550
Flokkur:Helgikvæði
Skýringar
Nafn Maríu er alltaf endurtekið í lok seinustu línu sem í eru eintómir tvíliðir.
1. Ágæt vil eg þér óðinn færa,yfirvoldugust himna kæra, lofað sé þetta lífið skæra, ljúfust jungfrú Máríá.
2. Mjúkust láti miskunn sínamóðir drottins yfir mig skína svo dikta mætta eg dásemd þína, dýrust jungfrú Máríá.
3. Fögnuðum þínum fim skal hrósa,frægiligasta vífið ljósa, vináttu þína virðar kjósa, voldug jungfrú Máríá.
4. Bart-tu þá fyrir brjósti þínublessaðan kóng sem þoldi pínu á líkamsholdi ljúfu og fínu, lofsæl jungfrú Máríá.
5. Fagnaður bar þér fagur til handa,er fæddir skaparann himins og landa, seggjum láttu ei syndir granda, signuð jungfrú Máríá.
6. Öngrar sóttar á þér kenndi,ýtum flestum hjálpina sendi, leys þú oss með líknarhendi, lofsæl jungfrú Máríá.
7. Annan fögnuð eg vil greinaer ágætast fékk vífið hreina, eyðing ertu allra meina, ástsöm Jungfrú Máríá.
8. Björtust hafði brúður með höndumbestan kóng þann stýrir löndum, víst mun hjálpa vorum öndum vænust j‹ung›frú ‹Máríá›.
9. Englar lofuðu allir blíðayfir skínandi drottning fríða, bölið mun kunna best að þíða, blessuð jungfrú Máríá.
10. Fædda hefir þú frægðina alla,fæ eg það skýrt með orðum varla, ýtar flestir á þig kalla, allbjört jungfrú Máríá.
11. Mildibrunnurinn máttu heita,mjúkust sæmdin allra sveita, höldar til þín hjálpar leita, hreinust jungfrú Máríá.
12. Þinn fögnuð í þriðja sinniþegnar trú eg á bókum finni, signuð hjálp þú sálu minni, sætust jungfrú Máríá.
13. Kóngar þrír með kórónu fríða*kvómu til þín sem skrifað er víða, offruðu þér með ástúð blíða, ágæt jungfrú Máríá.
14. Brúðurin þessi er best af fljóðum,björt og skær í meydóm góðum, forða þú oss við feikna glóðum, frægust jungfrú Máríá.
15. Signuð, hjálp þú seggjum öllumí syndir því að vær einart föllum, oss heyr þú er á þig köllum, ærlig jungfrú Máríá.
16. Himnesk ertu, heiðurinn manna,höldar mega það allir sanna, köppum muntu kvalirnar banna, kærust jungfrú Máríá.
17. Fjórða vil eg þinn fögnuð skýra,fegursta víf og mær hin dýra, kappar mega þig kalla hýra, klárust jungfrú (Máríá).
18. Sonar þíns pínu sáttu, en skæra,signuð frægðin, heiður og æra, gefur þú öllum gott að læra, göfugust jungfrú Máríá.
19. Eftir það réð upp að rísayfirkonungur sá vér skulum prísa, hjá þér eigum vér hjálpina vísa, hreinust jungfrú Máríá.
20. Fögnuð af þessu frá eg þig hljóta,frægast vífið allra snóta, þín munu flestir þegnar ‹n›jóta, þýðust jungfrú (Máríá).
21. Kvennaheiður og kur‹t›eis blómi,kallast máttu hinn mesti sómi, víða trú eg að vegur þinn ljómi, voldug jungfrú Máríá.
22. Fimmta birti eg fögnuð þenna,fríður gimsteinn allra kvenna, syndir lætur af seggjum renna, signuð jungfrú Máríá.
23. Dýrðina þína, drottins móðir,diktuðu og sungu englar góðir, hafin var upp á himna slóðir hreinust ungfrú Máríá.
24. Görpum veitir gleðina mesta,get eg að það muni öngum bresta, úr kvölunum leiðir kappa flesta, kærust jungfrú Máríá.
25. Djarft var mér að dikta um slíka,dásamligasta blómið ríka, enginn finnur yðvarn líka, albjört jungfrú Máríá.
26. Fyrirlátið mér, frægðin blíða,eg fýsunst óð um yður að smíða, bæði sviptu mig böli og kvíða, björtust jungfrú Máríá.
27. Föður og móður frels þú mína,frændur og syskin lát ei pína, mjúkust, veittu oss mildi þína, mætust jungfrú (Máríá).
28. Drengi trú eg við dóminn hrædda,dapra og pipra í syndum mædda, lát þú flesta lýði grædda, lofsæl jungfrú Máríá.
29. Glöggt veit eg fyrir ‹g›læpi mínagjöra mig fjandur sárt að pína, nema þ‹ú› komir með náðina þína, nýtust jungfrú (Máríá).
30. Móðir drottins mæt og hin blíða,mýktu reiði sonar þíns fríða so kvalirnar mætti af köppum líða, kærust jungfrú (Máríá).
31. Bið eg mér hjálpi brúðurin þessi,björt og skær var kvödd með versi, á himnum er í hæstum sessi háleit jungfrú Máríá.
32. Signuð ertu, sæmdin landa,sannlega prýdd af helgum anda, leys þú oss frá ljótum vanda, loflig jungfrú Máríá.
33. Þessi trú eg að þegnum hlífiþá vér mæðunst fast í kífi, sjá þú nú fyrir sálu og lífi, sætust jungfrú Máríá. Athugagreinar
Kvæðið er skráð eftir AM 713 4to, s. 36–37 í Íslenzkum miðaldakvæðum.
13.2 kvómu] < kuomu 713. |
