Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Heyr skínandi skærust frúFyrsta ljóðlína:Heyr skínandi skærust frú
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.67–70
Viðm.ártal:≈ 1325–1550
Flokkur:Helgikvæði
1. Heyr skínandi skærust frú,skaparans *blessuð móðir, þú ert englum æðri nú en aðrar kristnar þjóðir. Heiteg á þig fyrir helga trú; hjálpast af því óðir, svo illir sem góðir.
2. Meyjanna gimsteinn merkilegr,mannsins lina kann gröndum, sé þér dýrð og sannur vegr sunginn á himni og á löndum. Þér vil eg lúta þeygi tregr,; þú mátt vorum öndum koma úr Köllus höndum.
3. Fæddist upp af fremstri slekt,fannst í Davíðs ættum, vífið eð hreina, hjartalegt, vér heiðrum eigi sem vér mættum. Vart þú aldri í veröldinni blekkt; við son þinn komst þú sættum svo að vér syndir bættum.
4. Þann þinn fyrsta fögnuð tér,frygð ber alls kyns sóma, gracia plena, guð er með þér, hann Gabríel talar við fróma. Vart þú kjörin í veröldu hér með virðing, heiður og sóma og hirslan helgra dóma.
5. Fékk þá gleði og fagnaðar grein,frábærlega má kalla, önnur fæðist eigi æðri nein þó ýtar skilji varla. Skrýðist guð með holdið hreint og hafin yfir fimmtán palla, drottning himna halla.
6. Eftir liðna tímans tíð,tigin himna kæra, fyrir utan angist og allan kvíð, sú jólanóttin skæra, þú fæðir son þinn fróm og blíð, mín fegursta heimsins æra sem allan lýð má læra.
7. Þínum syninum situr þú næst,sæmdar vífið eð ljósa, þig elskandi af heiðri hæst eða *hver kann betur að kjósa? – Þín er kóróna af gulli glæst, mín gleðileg mildings rósa, yðar má heiðri hrósa.
8. Máría aðra fékkstu *frygð,þitt *flúrans vífið bjarta. Af Kaldia landi komu án hryggð, kóngar með hófsemd skarta, offruðu son þinn með sætri dyggð með reykelsins parta af myrru og hreinu hjarta.
9. Tendrað gull fyrir tignar haldtigin himna skrýðir, lærdóms heiður af mestri makt með reykelsins prýði. Mér var bæði *lesið og lagt hvað lausnarans dauða þýðir svo að hjálpist hölda lýðir.
10. Þriðja fögnuð fékkt fyrir vístfrjádag eftir langan, leist þú sælan son þinn Krist sérlega að þér ganga. Páskadaginn með prýði og list pínu þoldi hann stranga fyrir mannsins mótgjörð ranga.
11. Þann inn fjórða fögnuð hlaut, –er frétt hafa þjóðir snjallar, stillir heims með stoltar skraut, hann sté til himna hallar. Ljúfust sá það líknarbraut sem linar manns syndir allar ef hann með iðran á hana kallar.
12. Sú er fimmta *frygðarligfagnaðar tíð en mæta, með önd og líkama leiddi guð þig til lifandi himna stræta. Lofleg júmfrú láttu mig löstu alla bæta, Máría signuð sæta.
13. Sá er eigi fæddur á foldu *mannað forðast megi sinn dauða. Eftir lífið leiðist hann í logandi bálið rauða; ritning skýrir um reitinn þann, ríka menn sem snauða fyrir sárleik synda nauða.
14. Hölda makt með heiðri stárheldur litlar stundir, veraldar hjólið virðum gár, valt er flestum undir, það situr um manninn síð og ár, svíkur á allar lundir. Hættur er heimurinn undir.
15. Fyrir mitt sárlegt syndagjaldsálin kvelst í pínu, Treysti eg á þitt heidurs hald, þú hjálpir máli mínu, herra guð, þér veitir vald, þú vend með fylgi þínu mig frá lasta línu.
16. Eg er að vísu einn af þeim,á sig má *slíkt kenna, þegar eg skilst við þenna heim þá mun sálin brenna. Vilda eg fyrir veraldar seim vald þitt undir renna, þá fjandur mig fjötrum spenna.
17. Undir þér er allt mitt traust,og öllu máttu ráða. Eg er fortapaður efunarlaust ef eigi viltu mig náða. Mæl við son þinn mjúkri raust um mína nauðsyn bráða, hæst frú himna láða.
18. Hvað eg gjöri eða hvað *mig skeðreða hvað mig kann að henda, það er mín trúa að eg þín að nýt, þú munir mér náðir senda; forða mér við lasti og lygð, *lát mig af illu venda, svo eg öðlist góðan enda.
19. Hver er girnist hróður að fá,hann vill skrifa eða læra, mína nauðsyn minnist á, sú mektug engla kæra, en allir syngi ave Máría, eðla blóminu skæra; þá gleðst við kveðju kæra.
20. Falli þessi fræðasmíð,fegursta blómstrið vífa. Aukist þér lof á hverri tíð, hreinust dýrðin víða. *Ljóta af mér *löstu sníð, láttu mig hólpinn venda með gleði og góðan enda. Amen. Athugagreinar
1.2 blessuð] < ;lezvd; svo í 243.
7.4 hver] < ;hur; svo í 243. 8.1 fryg] < ;frykt; í 243 [leiðrétting Páls Eggerts Ólasonar]. 8.2 flúrans] [minnir á ;florens; í 7.3 í kvæðinu ;Suptungs vilda eg bjórinn blanda;. JH]. 9.5 lesið] < ;lested; í 243. 12.1 frygðarlig] ;frydarleg; í 243 [hér leiðrétt svo vegna merkingar og ríms]. 13.1 mann] < ;mannr; (bundið) í 243 [leiðrétting Árna Magnússonar]. 15.3 hald] < ;valld; í 243 [breytt í ;halld; vegna stuðlasetningar. JH]. 16.2 slíkt] < ;skikt; í 243 [[leiðrétting Árna Magnússonar]. 18.1 mig skeðr] [Hugsanlega hefur upphaflega staðið ;eg hlýt; og rímað við ;nýt;. KE]. 18.6 lát] < ;later; [leiðrétting Árna Magnússonar]. 20.5 Ljóta] < ;fliota; í 243. löstu sníð] < lasta smid 243. |
