Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Hver er allt of uppgefinnFyrsta ljóðlína:Hver er allt of uppgefinn
Höfundur:Stephan G. Stephansson
Heimild:Stephan G. Stephansson: Andvökur I. bindi (Þorkell Jóhannesson bjó til prentunar). Reykjavík 1953.. bls.291–293
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1906
1. Hver er allt of uppgefinneina nótt að kveða og vaka, láta óma einleikinn auðveldasta strenginn sinn, leggja frá sér lúðurinn, langspilið af hillu taka?
2. Ljóð mitt aldrei of gott varöllum þeim sem heyra vilja! Þeim ég lék til þóknunar þegar fundum saman bar. Ég gat líka þagað þar, þeim til geðs sem ekkert skilja.
3. Nú skal strjúka hlýtt og hljótthönd við streng sem blær í viðnum, grípa vorsins þrá og þrótt – þungafullt, en milt og rótt – úr þeim söng, sem sumarnótt syngur djúpt í lækjarniðnum.
4. Það er hollt að hafa áttheiðra drauma vökunætur, séð með vinum sínum þrátt sólskins rönd um miðja nátt, aukið degi í æviþátt, aðrir þegar stóðu á fætur.
5. Birtan sest ei sjónum manns,svona næturkvöldin þrauga. Norðrið milli lofts og lands línu þenur hvíta-bands. Austur rís við geislaglans glóbrún dags með ljós í auga.
6. Skammt er að syngja sól í hlíð,sumarblóm í mó og flóa. Hvað er að víla um vöku-stríð? Vaktu í þig og héraðslýð vorsins þrá á þeirri tíð þegar allar moldir gróa.
7. Úti grænkar lauf um lyng,litkast rein um akra sána. Ég í huga sé og syng sumardrauma allt um kring, út að fjarsta aldahring ystu vonir þar sem blána.
8. Út í daginn, fögnuð frá,fullum borðum, söng og ræðum. Nóttin leið í ljóði hjá – ljósi er neyð að hátta frá, vil ég sjá hvað vaka má, vera brot af sjálfs mín kvæðum.
9. Vini kveð ég, þakka þeimþessa sumarnætur vöku! Úti tekur grund og geim glaðasólskin mundum tveim. Héðan flyt ég fémætt heim: fagran söng og létta stöku. |
