A 048 - Enn einn lofsöngur sem og syngja má á Maríumessu visitationis | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

A 048 - Enn einn lofsöngur sem og syngja má á Maríumessu visitationis

Fyrsta ljóðlína:Allir kristnir gleðjist nú menn
bls.xxvij
Bragarháttur:Rímaður kveðskapur án stuðla og reglubundinnar hrynjandi
Viðm.ártal:≈ 1575–1600
Flokkur:Sálmar

Skýringar

Nótur fylgja sálminum í Sálmabók Guðbrands 1589.
Sálmurinn var einnig prentaður í sb. 1619, bl. 26–27 og fylgdi lagið þar einnig. Sálmurinn er þýddur úr dönsku, „Alle kristne fryde sig nu“, sem prentaður var fyrst í sálmabók Dana 1533. Í grallaranum 1594 er önnur þýðing undir sama lagi, „Með hjarta og tungu hver mann syngi“. Sú þýðing tók við af þessari og hélst í öllum gröllurum síðan með lagi og í s-msb. 1742 laglaus. (PEÓl: „Upptök sálma og sálmalaga í Lútherskum sið á Íslandi.“ Árbók Háskóla Íslands háskólaárið 1923–1924. Fylgirit. Reykjavík 1924, bls. 84)
Þrátt fyrir að nótur fylgi er braghrynjandi svo óregluleg að háttur verður ekki greindur með góðu móti. Auk þess er kvæðið ekki stuðlað.
Enn einn annar lofsöngur, sem og syngja má á Maríumessu visetationis
[Nótur]

1.
Allir kristnir gleðjist nú menn
og fagni þessa stund,
að Guðs föðurs son eingetenn
á þeirra er kominn fund.
Gleði og friður
kom hér niður
mannligu kyni
með jómfrúr syni.
Hann lét sér sóma
hér að kóma,
vor Guð.
2.
Fylki englanna fríðust fagna
og gleðjast á alla lund,
manndóms sanna þíns nú vegna.
Ó, hvílík náðarstund.
Frið og gleði
hér með téðir
þínum öllum
vinum snjöllum
af skærri náð
og miskunn útvöldum.
3.
Girntust skýrir spámenn dýrir
þann gleðidag að sjá,
að þinn kæri sonur væri
kominn hér jörðu á.
Þín orð að uppfylla hér,
er fyrir þeirra munn mælter
það þú vilder
af þinni mildi
oss hjálpa.
4.
Í kviði móður Jóhannes góður
kenndi nálægan vera
lifandi manna lausnarann sanna,
þinn ljúfa son, vorn herra.
Ó, hverja gleði og hvílíkt traust
hafa þeir, sem þú hefur leyst
þá þeir heyra
með sínu eyra
þín orð.
5.
Ó, þá gleði er Guð téði,
þér hin góða Elísabet,
af þínum burði, þá þú spurðir,
hvað Guð hafði á sett.
Gladdist gamli Símeon,
er hann til Guðs musteris kom,
af hjartans grunni,
sem hann kunni,
sagði:
6.
Ó, Drottinn minn, lát nú þjón þinn
héðan í friði fara
eftir orði þínu, því auga mínu
nú leit eg þann frelsara
sem þú hefur hér að sönnu
til reiðu búið öllum mönnum,
ljós heiðingja
og dýrð þíns fólks
Ísrael.
7.
Og svo Anna með spádóm sanna,
af öllu hjarta gladdist
við þína komu náðarsömu,
að þú hingað fæddist.
Það boðandi öllum þeim,
sem þín væntu hingað í heim,
að þú eini
sért þann hreini
Guðs son.
8.
Guði æðstum á himni hæstum,
honum sé prís og æra
fyrir sína mildi sem hann vildi
sjálfur til vor færa;
fyrir sitt orð og sínar gáfur,
sem hann oss gefið hefur,
hjörtum hryggum
hér með huggun
að veita.