Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Þjóðfundarsöngur 1851Fyrsta ljóðlína:Aldin móðir eðalborna
Höfundur:Hjálmar Jónsson (Bólu-Hjálmar)
bls.5–6
Viðm.ártal:≈ 1850
Tímasetning:1851
Flokkur:Ættjarðarkvæði
1. Aldin móðir eðalborna,Ísland, konan heiðarlig, eg í prýðifang þitt forna fallast læt og kyssi þig, skrípislæti skapanorna skulu ei frá þér villa mig.
2. Þér á brjósti barn þitt liggur,blóðfjaðrirnar sogið fær, eg vil svarinn son þinn dyggur samur vera í dag og gær; en hver þér amar alls ótryggur eitraður visni niðrí tær.
3. Ef synir móður svíkja þjáðasverð víkinga mýkra er, foreyðslunnar bölvan bráða bylti þeim sem mýgjar þér; himininn krefjumst heillaráða og hræðumst ei þótt kosti fjer.
4. Legg við, faðir, líknareyra,leið oss einhvern hjálparstig; en viljirðu ekki orð mín heyra, eilíf náðin guðdómlig, skal mitt hróp af heitum dreyra himininn rjúfa kringum þig.
5. Móðir vor með fald og feldifannhvítum á kroppi sér, hnigin að ævi kalda kveldi, karlæg nær og holdlaus er. Grípi hver sitt gjald í eldi sem gengur frá að bjarga þér.
6. Sjáðu, faðir, konu klökkvasem kúrir öðrum þjóðum fjær. Dimmir af skuggum dauðans rökkva, drottinn, til þín hrópum vær: Líknaðu oss eða láttu sökkva í leg sitt aftur forna mær! |
