Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Álfur og LýnaFyrsta ljóðlína:Máninn í skýjum um miðnætti vóð
Höfundur:Baggesen, Jens Immanuel
Þýðandi:Jón Þorláksson
bls.359–361
Viðm.ártal:≈ 1800
Skýringar
Undir fyrirsögn kvæðisins í útgáfu stendur:
„Snúið úr dönsku eptir Baggesen (Ungdomsarbeider II, bls. 111–113). Eptir tveim handritum.“ Seinasta lína er endurtekin í hverju erindi nema því seinasta. 1. Máninn í skýjum um miðnætti vóð,mjög skulfu stjörnur á bliki, vestan smáleiftrum á villhættri slóð vinu *frá’g Álfur tilkviki, – en Lýna leikur á himni.
2. Ulli var Lýna og Álfi mjög kær,en Álfi hún blíðu gaf sína. Hetjur skógvættuna skelkuðu þær, skírt gullu við runnarnir: Lýna! – en Lýna leikur á himni.
3. Ullur í skóginum blómkvendis bað– svo barmar sér dúfan vesæla – „Álfi míns hjarta eg unnt hefi“, hún kvað, „hans auga varð skelfandi fæla“, – en Lýna leikur á himni.
4. Morðegg í titrandi hamstola höndhjarta fal *Lýnhildar sáru, broshýra Lýnhildur uppgaf þar önd sem englar í himininn báru; – en Lýna leikur á himni.
5. Máninn sig skýjum um miðnætti hlóð,mjög skulfu stjörnur á bliki, aftans smáleiftrum á ótryggri slóð Álfur frá’g vinu tilkviki – en Lýna leikur á himni.
6. *Blys veltust unnustans brostin og dauf,þar bliknuð og dreyrug var Lýna, myrkrin þá eldlína rauðari rauf, runnarnir hvinu við: Lýna! – en Lýna leikur á himni.
7. Morðinginn kemur. „eg myrti þitt fljóð!“Mjög tárast Álfur: „Bölfylldi! fjörs njót ef getur, eg fylgi baugslóð“ – Í faðmi dó Álfur Lýnhildi – Þau dansa nú heil bæði á himni. Athugagreinar
Skýringar útgefanda, Jóns Sigurssonar:
1.4 frá’g : frá eg, þ.e. fregnaða eg. 4.2 „Lýnhildar (Lynhild); hið danska skáld leikur kveðandi að nafni Lýnu, með íblandan eldinganna, sem Danir kalla Lyn, en því verður hér ekki viðkomið, í íslenzkum kveðskap; annars er Línhildur rétt kenning sérhvers kvennmanns.“ (Í dönskunni stendur Linalilds, þ.e. Lýnu litlu). 6.1 Blys kallast hér augu: hálfkenning. |
