Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kappakvæði Steinunnar FinnsdótturFyrsta ljóðlína:Mun ei gagn að minnast á
Höfundur:Steinunn Finnsdóttir
Heimild:JS 470 4to. bls.343–360
Viðm.ártal:≈ 1700
Flokkur:Kappakvæði
Annað kappakvæði
Ég sá þá ríða riddarana þrjá, þeir vilja mínum fundinum ná.
1. Mun ei gagn að minnast ámæta kappa fræga sem áður létu brandinn blá bíta sér lítt þæga, af listum vildu lofið fá, landið þar með prýða? Ég sá þá ríða. *[Ýmsa gjörðu þrátt að þjá þeir með aðsókn snara. ríða riddara.] Einn eg nefni Ólaf pá, ekki þurfti að mana, ríða riddarana, kóngi Íra kominn frá, kænt þó ætti að hylja, því að þeir vilja, valla mætti vænni sjá veitir ofnis dýnu, þeir vilja mínum. Dörs kvaðs veifir dregla gná djarfur þykja mundi. Þeir vilja mínum fundi. Seima þöllu settist hjá, samt þó gjörði margt að tjá sem lysti fá. Þeir vilja mínum fundinum ná.
2. Kundur Ólafs Kjartan var,kappinn dyggða gæddi, hugprýði með hreysti bar Högna jóð þá æddi, nýtur lét til Noreyjar neglu fákinn skríða. Ég sá þá ríða – Dyggur kenndist dirfsku snar fyrir dýrum Noregs hara. ríða riddara – Á hauka ströndum blíður bar báðum þungann Grana. ríða riddarana – Hans mannprýði hér og þar hvörgi nam sig dylja. því að þeir vilja – Bolli hold til bana skar á blíðum frænda sínum. Þeir vilja mínum – Hrefna gekk á hryggðar far, hremmdi líf frá sprundi. Þeir vilja mínum fundi. Get ég þetta til Guðrúnar, gullskorð vissi ekki par um aðtekt þá. þeir vilja mínum fundinum ná.
3. Egill reiddi unda glóðör í Hildar starfi, skarpan hafði skilnings sjóð, Skallagríms var arfi. Hans þó skjaldan hryggðar flóð *hreytti að svölum Gríða. Ég sá þá ríða – Lét með Blindviðs blöndu þjóð benja nál óspara. ríða riddara – Hlunna dýr lét hetjan fróð hlaupa um rákir svana. ríða riddarana – Ármóðs flærð var ekki góð, Egill lítt nam skilja. því að þeir vilja – Varaði hann þó veglegt fljóð við veislu og föðurs pínu. Þeir vilja mínum – Hann dynti niður digrum skrjóð, dreypti á fyrst og vökvaði blóð þeim undir lá. þeir vilja mínum fundinum ná.
4. Um Gísla *Súrsson gildan manngreina fornar sögur. *Öngvu minna afrek vann Ormur Stórólfs mögur, sterkari enginn heldur en hann harðneskjuna að sníða. Eg sá þá ríða – Aldrei hann með rögum rann þá reyndist unda þvara. ríða riddara – Flutti burt af fróni *hann ferðug lagar trana. ríða riddarana. Í orðum fáum ekki kann eg hans hreysti að þylja, því að þeir vilja – bóndinn þegar Brúsa fann, byggði í hellir sínum, þeir vilja mínum – segja margir sagðan sann svaðalverk að dundi. þeir vilja mínum fundi – Í römmu báli risinn brann, reikaði Ormur heill þaðan sem mátti sjá. þeir vilja mínum fundinum ná.
5. Þórður *hræða þegna sló,þekkur hirðir dáða, ekki lengi á Ósi bjó eyðir Kraka sáða. Hans var ekki höndin sljó hagleiks tré að smíða. Ég sá þá ríða – Að sér gjörði áður hann dó ála sól að skara. ríða riddara – Hans var trúlynd hyggju þró haldin allt til bana. ríða riddarana – Norska viði niður hjó nipurt *hús nam þilja, því að þeir vilja – ekki tíðum að sér dró ást af bauga Línum. þeir vilja mínum – Ei var hetjan orku sljó þá *Eið tók upp af sundi. þeir vilja mínum fundi – Rammir jakar risu þó, rigndi bæði dögg og snjó í fiska lá. þeir vilja mínum fundinum ná.
6. Veisugalti víga örvætti í unda skólpi þrálega sinn þunna hjör og Þorgils Höllu stólpi, öfug vildi engin svör óbetöluð líða. Ég sá þá ríða – Þeirra hreysti fór á för um frón og ranninn þara. ríða riddara – Hvörug var sú hetjan spör til hildar út að flana. ríða riddarana – Bolli kunni að beita dör og brandi í *hvirfing mylja, því að þeir vilja – heim þá flutti Helgi smjör Harðbeinsson í skrínum. þeir vilja mínum – lukkuhjól var laust við hjör þá lífsins tjón að dundi. þeir vilja mínum fundi – Haldin var *sú hetjan snör, hlaut hann þó að krjúpa á *kör við dauðann blá. þeir vilja mínum fundinum ná.
7. Gunnar bóndi giftu hár,gjarn til rómu að venda, skaptur vel með blíðar brár, hann bjó á Hlíðarenda. Heyrðist engin hetja skár hefði lag að stríða. Ég sá þá ríða – Skafta gríður skildust þrjár skötnum *á að stara, ríða riddara einn þá reiddi orkuknár arngeir faðir Grana, ríða riddarana – Höldum veitti *hættlegt sár hárs á milli og ilja. því að þeir vilja – *Mörgum býtti maðurinn frár mein til bana fínum. þeir vilja mínum – Eigi var sú elskan klár ekta fékk af sprundi. Þeir vilja mínum fundi – Þá hirðir auðs í hættu stár honum vildi ei svanninn þrár sitt hárið ljá. þeir vilja mínum fundinum ná.
8. Skarphéðins er hreystihöndhælt að fornu og nýju, hann í sinni hauka strönd hafði Rimmigíu. *Kela sýndist klóta vönd kyrran láta bíða, Ég sá þá ríða af hræðslu niðri hélt hann önd hönum ei þorði svara. ríða riddara – Út voru héðins orðin þönd, ýmsir með þau brana. ríða riddarana – Bifurs drífu barða bönd bauðst hann sundur mylja. því að þeir vilja – *Fannst hans líki færri um lönd fleiri þó upp tínum. þeir vilja mínum – Þá ýmsir spáðu gæfu grönd af grátnum aldrei stundi, þeir vilja mínum fundi – vaktaði lítið vináttu *bönd, víga sekur skýfði rönd *með styrjar ljá. þeir vilja mínum fundinum ná.
9. Skorargeir lét skapta nálskubba margan dára í efndum hefndum eftir Njál allvel fylgdi Kára og *sonu hans sem drenndi bál, borist hefur það víða. Ég sá þá ríða – Þeir dreifðu á flesta dauðans skál sem drápu þá óvara. ríða riddara – Héldu margir hamingju brjál hóp þann *öndu vana. ríða riddarana – Sigfússonum sýndu stál sár til dauða kylja. því að þeir vilja – Flosi komst í kærleiksmál við Kára valdur pínum. þeir vilja mínum – *Þykktist hann í þara ál þreyttur stríðs af skundi. þeir vilja mínum fundi – Hann forlét þar hefð og prjál þá heimti dauðinn burt hans sál frá heimsins þrá. þeir vilja mínum fundinum ná.
10. Þó talast megi *mikið og margtum menntu prýdda seggi hvörgi síður hafði art hann Miðfjarðar-Skeggi, höfðingi með handar skart haldinn fyrri tíða. Ég sá þá ríða – Hann *því aldrei sneypa snart sniðugan til til svara. ríða riddara – Tamdi sér ei tálið svart, tryggð hann lagði í vana. ríða riddarana – Heimdallarsverð hann lét bjart herðarnar við skilja. því að þeir vilja – Þrálega oft þýið *rart þáði rétt með svínum, þeir vilja mínum – sitt þá reiddi sverðið hart að sumum kvíðinn dundi. þeir vilja mínum fundi – Þeir sem visku *þáðu part þiggi vel þó talist vart um kempu þá. þeir vilja mínum fundinum ná.
11. Finnboga var frægð ei skreytt,fljótur oft til ráða, fékk sá Þundur fleskið sneitt Fírisvallar sáða; Gríms þá veðrið gjörðist þeytt gjarn var *á að hlýða, Ég sá þá ríða – tómum höndum dýr fékk deytt um dóttur *Mundilfara, ríða riddara – Nábjargir fékkfékk nýtum veitt nafna síns við bana. ríða riddarana – Aftukembu skútan skreytt skaust á milli bylja. því að þeir vilja – Margan fékk hann rétti reitt að reyndum vinda glímum, þeir vilja mínum – Finnboga gat fari fleytt að fjórtán nátta blundi, þeir vilja mínum fundi – í *Hellisey fékk *afli eytt, afmáði hann sverðið beitt þar dauður lá. þeir vilja mínum fundinum ná.
12. Grettis grægðin gengin ergreitt um ísa jörðu. Dulur veittu *darra grér Durnis *horna fjörðu, gjörði það til gamans sér þá Gísla náði að hýða, Ég sá þá ríða – Heimdalls verju handar *sker heppinn af réð para, ríða riddara – Ýmirs beinum hreyfði hér, hann það lagði í vana. ríða riddarana – Skemmdi hann margan skessuver, á skrokkum höggin bylja. því að þeir vilja – Það kenndu Þambar þrælarner að þrotnum Hlírnirs skínum. þeir vilja mínum – Með tánni reif hann tanna ker á tryggðalausum hundi. þeir vilja mínum fundi – Sagan Grettis sjálf það tér, sannleiks vitni þar um ber; eg geng þar frá. þeir vilja mínum fundinum ná.
13. Refur væni visku hlautvafða í skilnings *veldi, feðga gjörði að náa naut, níu á einu kveldi. Að nýjum fréttum lítt hann laut, lét þær seinna bíða. Ég sá þá ríða – Af Gellir sló hann gleðiskraut fyrir grimma lygi óspara, ríða riddara – Skálmar-Grana gjörði graut, við greftrun hans réð stjana. ríða riddarana – Sveipaði hann seyran blaut því svannann *vildi gilja, því að þeir vilja – hönum undir skíðgarð skaut, *skvetti út benja vínum. þeir vilja mínum – Víglýsing af vörum hraut, vísir allt það mundi. þeir vilja mínum fundi – Engva fékk hann þar af þraut, þaðan reisti heill á braut með sína þrjá. þeir vilja mínum fundinum ná.
14. Víglundur hinn væni líttvakti rómu bráða þá Fossverjarnir fengu spýtt föllum æða þráða. Annars *sóna *önd fékk ýtt á óma strauminn þýða, Ég sá þá ríða – heiðnum líka bana býtt en blóðið kristna spara; ríða riddara – veiga þöll með viðmót þýtt – vildi eignast hana. ríða riddarana – Hún nam veðrið hæru *þýtt huggóð til hans ylja, því að þeir vilja – þá við kallinn Þórð var knýtt, í það tilfelli ei grínum. þeir vilja mínum – Fréttirnar þær féllu lítt frægum Þorgríms kundi. Þeir vilja mínum fundi – Hann vildi heldur fljóðið frítt faðma að sér með skartið hvítt en *bugast frá. þeir vilja mínum fundinum ná.
15. Steinþór reiddi stálið ótt,í stríði flestum meiri. Hans var ekki lyndið ljótt, lengi bjó á Eyri. Af lagar þaki af lista þrótt lét hann mörgum svíða. Ég sá þá ríða – Ilja járnin dirfðu drótt, dugðu að sækja og vara. ríða riddara – Hetja lag sitt heldur fljótt hugðist *ein *þar bana. ríða riddarana – Brautarhlið *til biðist mjótt með brandi ruddi sínum, þeir vilja mínum – felli svarðar *furðu ótt fleygði af auðar lundi þeir vilja mínum fundi – fyrir mann *sinn skildi skjótt skaut *hann, engin hræðslu sótt hann mæddi þá. þeir vilja mínum fundinum ná.
16. Um arfann Bárðar greinir Gestí *gjörðum söguþætti. Hreystikempa hann var mest, haldinn tröll að mætti. Renna lét hann Ránar hest um rákir svana hlíða. Ég sá þá ríða – Noregs kóng hann *nálgaðist náði heiðni að snara. ríða riddara – Í Ragnars haug var reisa verst, ráðinn hugði bana. ríða riddarana – Ei var hönum par um prest né prúðar tíðir þylja. því að þeir vilja – Ræsir kvað hann reynast best og raska þungum pínum. þeir vilja mínum – Hér nú undan felli flest um firni þá að dundi. þeir vilja mínum fundi. Heitin góð þeir héldu mest, heiðurs fengu engan brest þá tíð leið frá. þeir vilja mínum fundinum ná.
17. Einninn hreystiaflið knáttAndríðar haut kundur. Búi holdið blámanns hrátt bjarg lét taka *í sundur. Jökull ekki þekktist þrátt þiljur undir skríða Ég sá þá ríða – byring hans þá brutu í smátt brattir hólar þara; ríða riddara – Flagðkonuna Geit lék grátt, gjörð henni bana. ríða riddarana – Gnípa komst í kærleiks sátt, kyndug bjarga þilja; því að þeir vilja – rýran gjörði risa mátt, *reyndi *sár *á blínum. þeir vilja mínum – Sitt hann reiddi *sverðið hátt, sérhvert flagðið drundi. þeir vilja mínum fundi – Gnípu *var þá geðið kátt, gifti kóngi auðar gátt *sem þökk nam tjá. þeir vilja mínum fundinum ná.
18. Á Keldugnúpi Gunnar grjótfyrir gullið *aldri þáði. Harðar þekktist hreystin skjót þá Hólminn verja náði. *Þorgils æða einninn sót út tappaði víða. Ég sá þá ríða – Örrabeins var fóstra fljót fyrða *bönd að para, ríða riddara – *[Jarðhúss naut við mannamót, mennt var fram að trana. ríða riddarana –] Í Grænlands björgum byggð var ljót, bágt *þá við að skilja, því að þeir vilja – burt skar af sér brjósta hnjót til bjargar arfa sínum. þeir vilja mínum – Tók þáDrafnar dóttir ljót dreng af auðar lundi. þeir vilja mínum fundi – Hér á landi festi fót, fékk á öllum hörmum bót; það guð nam ljá. þeir vilja mínum fundinum ná.
19. Ívars ljóma arfi varUxafótur kenndur; hreysti mesta af höldum bar, á Helluland var sendur; sigur stærstan sýndi þar, sóma bar hann víða, Ég sá þá ríða – flögðin lífi fletti snar, fækkaði skemmdar skara; ríða riddara – fimm og níu fýlurnar *föl til heljar ana. ríða riddarana – Skjaldvör þó af skessum bar og *skrubbum hamra *þilja. því að þeir vilja – Faðerni hann bráður *bar, *bauð að heljar *dýnum. þeir vilja mínum – [hér vantar þrjár línur í báðum handritum] Uxann tryllda *elti *snar, *afmáði hans höndin *þar með afli kná. þeir vilja mínum fundinum ná.
20. Hávarður hinn halti dörhoskur kunni sníða. Sonar fall og sárleg svör seggurinn varð að líða, röskur gjörði rísa úr kör, randa þey nam þíða. Ég sá þá ríða – [vanatar hér þrjár línur í bæði handritin] *[Ýtum þótti engin kjör við ósvífinn að stjana. ríða riddarana –] Heljar *knör lét hetjan snör harðsýlda sér hylja. því að þeir vilja – Seggurinn krafði út sonar fjör með sigri af brandi sínum, þeir vilja mínum – *[hér vantar þrjár línur í bæði handritin] frændur og vini felldi *ör sem frægum *gjörðu hans arfa för *að heljar krá. þeir vilja mínum fundinum ná.
21. Mér nú virðar gefi grið,get eg ei minnst á fleiri. Hálfgrátandi um hvíld eg bið, hér með gullhlaðs Eiri, af Frosta *þægi ferju smið til fegra efnis *smíða. Ég sá þá ríða – Vinir góðir, viti þið eg viljann ekki spara. ríða riddara – Dár varð mér úr dirfsku sið með Dáins knör að flana. ríða riddarana – Ekki hittir Andvars mið Austra klofin þilja. því að þeir vilja - Dugðu, vin, að deyfa rið með dáða ráðum þínum. þeir vilja mínum – *Þögnin hafa þennan sið þóknast betur mundi. þeir vilja mínum fundi – Þetta hættir þvættings klið; *þilur Dvalins rétti við þeir lýtin sjá. þeir vilja mínum fundinum ná. Athugagreinar*1.8–10 Það sem hér er innan hornklofa er tekið eftir 146. *3.6 hreytti] herti. *4.1 Súrsson] Sússa. *4.3 Öngvu] ekki. *4.11 hann] þann. *4.12 lagar] sagar sjá formála. *5.1 hræða] hreða. *5.15 hús nam] svo 146. húsin 470. *5.21 Eið tók upp] Eiður tók af. *6.15 hvirfing] hverfing. *6.23 sú hetjan] þá hetja.
*6. 24 kör] skör.*7.9 á] þeim á. *7.14 hættlegt] hættleg. *7.17 Mörgum] Margur. *8.5 Kela sýndist klóta] Keli varð sinn klótar. *8.17 Fannst hans líki] fást hans líkar. *8.23 bönd] blönd. *8.25 með styrjar ljá] við styrjar lá. *9.5 sonu] sona. *9.12 öndu] 146; ólæsilegt í 470: hlndu (?). *9.20 þrykktist] 146. þykktist 470. *10.1 mikið og margt] mikið margt. *10.8 því aldrei sneypa] 146. þá aldrei sneypu 470. *10.17 rart] kargt. *10.23 þáðu] þráðu. *11.6 á] til. *11.9 Mundilfara] Möndulfara. *11.25 Hellisey] hellir ei. *11.25 Álfi] 146. afli 470. *12.3 darra] dara. *12.4 horna] harða. *12.8 sker] þver. *13.2 veldi] feldi. *13.15 vildi] vildi hann. *13.18 skvetti] 146. skveitti 470. *14.5 sóna] lóna. *14.5 önd] 146. súð 470. *14.14 þýtt] hlýtt. *14.26 bugast] bagast. *15.12 Steinþór] 146. ein þar 470. *15.14 til] þó. *15.17 furðu] firna. *15.20 sinn] sem. *15.21 hann] en. *16.2 gjörðum] góðum. *16.8 nálgaðist] nálgaðest í handr. *17.4 í sundur] sundur. *17.18 reyndi sár á] reyndir sára af. *17.20 sverðið] 146. sverð 470. *17.23 var] varð. *17.25 sem] hún. *18.2 aldri] aldrei. *18.5 Þorgils æða einninn] Einninn Þorgils æða. *18.9 bönd] hönd. *11–13 línu vanatar í 470. *18.15 þá] þó. *19.12 föl] fól. *19.15 skrubbum] 146. Skrubbur 470. *19.15 þilja] gilja. *19.17 bar] bauð. *19.18 bera] 146. bauð 470. *19.18 bauð] bera. *19.18 dýnum] dýnu. *19.23 elti snar] eins og sauð. *19.24 afmáði] aflimaði. *19.24 þar] snauð. *20.12.–14. lína eru aðeins í 146. *20.14 kró] 146. knör 470. *20.23 ör] í strá. *20.23 gjörðu hans arfa för] gerðu hans arfann. *20.24 að] setja í. *21.5 þægi] þá á ég. *21.6 smíða] þýða. *21.20 þögn en] 146. Þögnin 470. *21.24 þilju] 146. þiljur 470. |
