Kvæði af Magnúsi Jónssyni | BRAGI
Bragi, óðfræðivefur

Söfn

Íslenska
Íslenska

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Kvæði af Magnúsi Jónssyni

Fyrsta ljóðlína:Viljið þið nökkuð hlýða mér
bls.228-235
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
1.
Viljið þið nökkuð hlýða mér
um eina litla hríð
hvörsu hann Magnús Jónsson
ginnti væna víf.
Þeir troða stíginn til borgar.

2.
Ginnti hann hið væna víf
sem herra Davíð átti.
Lofaði hann henni staðlegri trú
í öllu því hann mátti.
Þeir troða stíginn til borgar.

3.
Það er hann Magnús Jónsson
út af garði reið.
Elen tók sína kápu
og fylgdi honum á leið.
Þeir troða stíginn til borgar.

4.
Heyrðu það, Magnús Jónsson
og allir þínir menn:
Svíktu mig ekki í staðlegri trú,
þess bið eg þig enn.
Þeir troða stíginn til borgar.

5.
Heyrðu það, Magnús Jónsson
og allir þínir sveinar:
Svíktu mig ekki í staðlegri trú,
hver sem það vill meina.
Þeir troða stíginn til borgar.

6.
það er hann Magnús Jónsson,
hann fór að frænda ráði:
Festi hann sér annað víf
og jók sínar litlar náðir.
Þeir troða stíginn til borgar.

7.
Heyrðu það, frúin Ingigerður,
festarmærin mín:
Gefðu henni Elenu
brúðarklæðin þín.
Þeir troða stíginn til borgar.

8.
Fyrr skal eg í eldi brenna
brúðarklæðin mín
en hún Elen frilla þín
hún eignist þingin mín.
Þeir troða stíginn til borgar.

9.
Fyrr skal eg í eldi brenna
góss sem faðir minn gaf
en hún Elen frilla þín
hún gjöri sig glaða af.
Þeir troða stíginn til borgar.

10.
Það er Logi Davíðsson
inn fyrir kónginn gekk:
Beiddist hann þar orðlofs,
snögglega hann það fékk.
Þeir troða stíginn til borgar.

11.
Heyrðu það, Logi Davíðsson,
lofa eg þér að ríða.
Innan liðinna nætur sjö
þá skulum vær saman stríða.
Þeir troða stíginn til borgar.

12.
Það er hann Logi Davíðsson,
hann stígur í gyllta hringa.
So reið hann til borgarinnar
að jörðin náði að springa.
Þeir troða stíginn til borgar.

13.
Dregnir voru dúkar,
slegin voru borð.
Elen talar við sína syni
so margt leynilegt orð.
Þeir troða stíginn til borgar.

14.
Heyrið það mínir kæru synir,
þess tjáir ekki að dylja:
Margt hefur mér til rauna borið
síðan við fórum að skilja.
Þeir troða stíginn til borgar.

15.
*Ég skal mig til kirkju í dag
frú Ingigerði að sjá,
vita hvort hún er so voldugleg
sem sögurnar ganga frá.
Þeir troða stíginn til borgar.

16.
Báðum var þeim eljunum
skipað á einn stól
en í miðri messunni
hófu þær sín mál.
Þeir troða stíginn til borgar.

17.
Það er ekki minn siður
í messunni að tala;
fyrst að þú mig orða biður
þá vil eg þér svara.
Þeir troða stíginn til borgar.

18.
*Ég hirði ekki, Ingigerður,
að þiggja orð af þér:
Það þú átt best í eigu þinni
gjalda ættir þú mér.
Þeir troða stíginn til borgar.

19.
Það er hann Magnús Jónsson,
hann heldur á bók í hendi.
Hann leit aldrei *vænni menn
og ei hann bræður kenndi.
Þeir troða stíginn til borgar.

20.
Þeir tóku hann Magnús Jónsson
og leiddu á millum sín:
Hvað skulim við hafa í staðinn þess
þú ginntir móður mín.
Þeir troða stíginn til borgar.

21.
*Ég á mér einn skipaflota
og gjörvallt góss eg á.
Það vil eg so gjarnan
ykkar móður fá.
Þeir troða stíginn til borgar.

22.
*Ég á mér einn eplagarð,
hann stár með aldinblóma,
þrjátigi merkur rauðagulls,
það aflar vel til sóma.
Þeir troða stíginn til borgar.

23.
Heyrið það mínir kæru synir:
Látið hann Magnús lifa,
þiggið allt það mikla gull
sem hann vill ykkur gefa.
Þeir troða stíginn til borgar.

24.
Fyrir austan kirkjuna
þeir hjuggu hans höfuð á háls.
Elen stóð fyrir sunnan
og felldi þar tár.
Þeir troða stíginn til borgar.

25.
Það er hún frúin Ingigerður
með so miklum móð.
Fyrir austan kirkjuna
leit hún síns herra blóð.
Þeir troða stíginn til borgar.

26.
Þeir tóku frúna Ingigerði
og lögðu uppá sinn arm.
Ýmsar skulu þær skipta um
og bera frillu nafn.
Þeir troða stíginn til borgar.

27.
En so varð hún Ingigerður
að lifa við þann harm.
Níu nætur frillan lá
á herra Loga arm.
Þeir troða stíginn til borgar.

(Íslenzk fornkvæði I, bls. 1–6; sjá AM 147 8vo, bl. 1v–4r)