Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
1. Árla myrgins klerkurinn söng.Nikulás klæddist í sinni sæng. Hann fór í sinn kyrtil reyð. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
2. Kyrtil reyð,silkitreyjuna fyrir sinn deyð. Spennir hann að sér beltið breitt. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
3. Beltið breitt.Hvörgi sást þvílíkt annað neitt. Nikulás talar við sveina sín. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
4. Sveina sín:„Þér skuluð söðla hesta mín. Söðlið Bleik og söðlið Brún. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
5. Söðlið Brún.Vær skulum ríða í Peturs tún.“ Þegar þeir komu í borgarhlið. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
6. Borgarhliðúti stóð Petur með sitt lið. „Velkominn, Nikulás bróðir minn. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
7. Bróðir minn.Gakk í búð og drekk hér vín.“ Hann fékk hönum eitt mjaðarhorn. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
8. Mjaðarhorn.Þar flaut niðri í eiturkorn. Fyrsta drykkinn að hann drakk. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
9. Að hann drakkbreiða beltið frá hönum sprakk. Annan drykkinn að hann drakk. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
10. Að hann drakkþá fann hann sitt hjartað sprakk. Nikulás talar við sveina sín. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
11. Sveina sín:„Þér skuluð söðla hesta mín. Söðlið þann sem bestur finnst. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
12. Bestur finnst.Nú skal ríða meðan lífið *vinnst.“ Þegar þeir komu á einn skóg. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
13. Á einn skógNikulás leit sitt hjartablóð. Nikulás féll úr söðli niður. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
14. Söðli niður.Hans kæru sveinar stóðu þar viður. Bjuggu þeir um hann títt og oft. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
15. Títt og oftog fluttu hann heim í sín loft. Jómfrú út í turni stóð. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
16. Turni stóð.Hún sá hvar lík að garði fór. Hún studdist við einn línustreng. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
17. Línustreng.Þeirri hústrú lá við spreng. Þar var meiri grátur en gaman. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar.
18. Grátur en gaman.Tvö fóru líkin í steinþró saman. Vendi eg mínu kvæði í kross. Hann til hófa reið, hún sá hann aldrei oftar. (Íslenzk fornkvæði I, bls. 38–40; AM 147 8vo, bl. 18r–19v) *12.2 vinnst] Add. 11.177; endst AM 147 8vo. |
