SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Pontus rímur 12Pontus rímur – tólfta rímaBálkur:Pontus rímur
Fyrsta ljóðlína:Nú vil eg biðja ýta vera
bls.137–145
Viðm.ártal:≈ 1575
Flokkur:Rímur
1. Nú vil *eg biðja ýta veraalla hljóða, meðan tólfta kveik eg kera Kvasirs ljóða.
2. Látið ása löginn dýraloða í eyrum, á meðan vér Ponto ævintýra eitthvað heyrum.
3. Hann var kóngsins höllu frá,so helzt á skógi; fyrir mæta bar hann meyjuna þrá af manna rógi.
4. Kóngsson lét sér alla múkaeiða vinna, ekki munni upp að lúka eður af honum inna.
5. Við einn hann gjörði eðelmannaso orð að ræða, lét hann silki og samet þennan sveininn klæða.
6. Hest og brynju, hlífar voðahonum réð gefa, sagði hann skyldi sendiboði sinna bréfa.
7. Bréfið skrifar sjálfur þámeð sinni hendi; öllum skyldi eitt það fá, sem öðling sendi.
8. Svarta riddara í sverða kífisig hann nefndi; öllum köppum, sem eru á lífi í eitt hann stefndi.
9. Allra landa listamennhjá Lostabrunni gjöri að koma göfugir senn að grænum runni.
10. Svört munu höldar hitta tjöldmeð hvítum dröfnum; þar munu þakin þeirra spjöld af þessum nöfnum.
11. Þar mega fríðan friðarboðafinna á ræðum; lukku hjólið hvítt má skoða hans á klæðum.
12. „Á ríkissprota hann mun haldaí hendi sinni og svo nöfnum yðvarra spjalda öll í minni.“
13. Í hvíta dögun skyldi frægðarburtreið byrja; þar mun ekki vonin vægðar vera að spyrja.
14. Mánadag hvörn um príma tíðsig prúðir tjái; hann skal greina hvör sig fríður hafi á stjái.
15. Friðarboðinn vill honum vísaá völlinn víða; þann mun hitta hvörn sem prísar hamingjan fríða.
16. Þar má líta riddarann svartaríða af skógi; hann mun bera hlíf so bjarta í hjörva rógi.
17. Sá mun herra hvörjum einumburtreið bjóða; þrír skulu ríða rétt með greinum við riddarann góða.
18. Ekki skal sá frægðar fundurfyrri linna en annarhvör gjörir auðar lundur yfir að vinna.
19. Hvör sem slysið heldur færsá herrann góði, fegurstu sig hann frú eður mær fram fanginn bjóði.
20. Hann skal henni hlýðni tjáí hvörs kyns máta og þjónustu alla þá með yndi að játa.
21. Svarta riddara segi hann kveðjusvinnri brúði og so þar með alla gleði, sem áður trúði.
22. Ef svarta riddara einhvör sigrarseggurinn gildi, hann má senda hetju vigra hvört sem vildi.
23. Að ári liðnu skulu alliraftur mætast; í hófi því skal heiðurinn snjallur hvörjum bætast.
24. Hvör sem burtreið bezt má hrósaí benja sulli, hann mun lenzu og kórónu kjósa af klára gulli.
25. Hvör með sverði vinnur sigursá skal hljóta gullkórónu og glæstan vigur til gleðibóta.
26. Sveinninn fór að finna þá,sem frægstir vóru; leitar hann um lönd og sjá þar lýðir fóru.
27. Þessum stefndi listamaðurað Lostabrunni; bjó sig hvör einn bragna glaður sem bezt hann kunni.
28. Langa gjörðu lýðir för,sem lysti að stíma, allir að lýta álma bör þá um þann tíma.
29. Flykktist þangað fjöldi mannsúr flestum löndum; gildir báru grænan krans með gylltum röndum.
30. Stoltir riddarar stefndu heimog stigu af hestum; friðarboðinn fagnar þeim með fögnuð mestum.
31. Styrkvan fundu stallara þanner stálin bendi; ríkissprotann hafði hann í hægri hendi.
32. Fékk í tjöldum fæðu mönnum,fóður hestum; var þar alls kyns veitt að sönnu af vilja beztum.
33. Á skálum gulls þeir skenktu vín,sem skatnar vildu; villubráðin veittist fín af vilja mildum.
34. Nú skal segja bragnar bjuggustburtreið heyja; það mun fregna af frúnum dyggvust falda eyja.
35. Mándags að morgni einummenn sig tygja; hugsar margur af herrum og sveinum hreysti drýgja.
36. Flugéls tjaldið sáu þeir svartog sett með steinum; glóaði það með gullið bjart og geislum hreinum.
37. Af sögðu tjaldi riddara svartasáu þeir ganga; þessi burgis ber so bjarta brynju spanga.
38. Hefur hann staup í hendi eittaf hreinu gulli; það hefur hamingjan hilmir veitt í hjörva sulli.
39. Þar með jós hann vatni um grundsem víðast kunni; leið yfir myrkur langa stund hjá Lostabrunni.
40. Fjölga tóku ferlig undur,en foldin stundi; hugðu flestir heimurinn sundur hrynja mundi.
41. Myrkrið tók að minnka sennog móðan hvíta; furðar þetta flesta menn, þá firnin líta.
42. Fuglar komu flestir afturað fögrum runni; þokunnar var þrotinn kraftur þessum brunni.
43. Stolti riddarinn stígur á bakmeð stími nógu; sveinar veita vopna tak til víga dógu.
44. Hans var hestur sterkur og stórí stríð að skeiða; greyptur er hvör af gulli skór, með glæstum reiða.
45. Þessi hestur fríður þakinnflugéls pelli; hann sá enginn nokkur nakinn niður að velli.
46. Dýr er reiði döglings setturdýrum steinum; hann má heita hofmann réttur í hvörjum greinum.
47. Hjálmur og skjöldur skein sem sólá skelfi vigra; þann mun styðja hamingju hjól, sem hann skal sigra.
48. Hefur sá spjót í hendi eittaf hörðu stáli; greint er það muni glaðél beitt ei gjört af táli.
49. Spenna fætur sporar með gullá spillir hringa; honum dæmist hefðin full til heiðurs þinga.
50. Svarti riddarinn veik fram vegar,vendur hringu; skaut þá margri skræðu þegar skelk í bringu.
51. Nú er hann kominn á víðan völlað vinna hreysti; skjálfa grundir, skógar og fjöll, þá skeiðið þeysti.
52. Og nú segir, að Vernarð fyrsturvill út ríða; hann var mjög á heiðurinn lystur hart að stríða.
53. Tekur hann nú að tygjast fljóttog treystir megni; hleypur í söðulinn heldur skjótt sá hringa slegni.
54. Burtstöng þrífur báðum höndumbrjótur fleina; hentar valla hvössum röndum hann að skeina.
55. Ef nú finnur ekki þann,sem að honum nægir, hvar mun hitta hér þann mann hans hreysti lægir.
56. Renna saman á reiðar dýrumriddarar bráðir; eykst af fundi ekki hýrum öngvar náðir.
57. Er það líkast eftirdæmiaf útreið mestri, sem önnur reið eða elding kæmi af austri og vestri.
58. Látum þessa leikast viðí löngu tómi; nú er eg fús að finna grið að fólksins dómi.
59. Mæðist ræðan mér nú hérað mæla lengur; hverfur erfi og hróðrar ver og Hrumnings fengur.
60. Læt eg þrætu Lóðins hérað lyktum falla; takið laka tólftu þér upp talda alla. |