Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Viðm.ártal:≈ 1875
Flokkur:Bæjavísur
1. Baldur ríta og beðjan hlýbjörg ei nýta parið, flestum ýtum þykir því þau í lítið varið.
2. Fleina grér með baugabríkbúa sér í næði, vinsæl hér og viskurík víst þau eru bæði.
3. Svinnur kauði og seima nósaman auðinn draga, minnstu brauði miðla þó, margir snauðir klaga.
4. Veitir tíðum velgjörðirverinn fríður skjóma, mikið blíð og meðdræg er mörkin víðis ljóma.
5. Gaurinn fjáður, gjarn á prett,gleymir dáðum hreinu, móins láða mörkin nett má ei ráða neinu.
6. Hjóna víða hrósið flaug,happatíð á getin, eru blíðust bæði þau byggðarprýði metin.
7. Þvingar svinnan fleina freyrfrekur sinniskvíðinn af því vinnumanninn meir metur tvinnahlíðin.
8. Bóndinn síður sína máseims við hlíði spauga, horfir tíðum aðrar á eyjar fríðar bauga.
9. Vann að snúa vænum halverju hnúa gerður, gjörir búa í grænum dal, gott til hjúa verður.
10. Bæi snautar bóndinn á,býlið hlaut því skaða, veigalautin vinnusmá vill í skrauti baða.
11. Þó að fengi mjúka meymundum drengur spenna hyggur mengi ástar ei eldinn lengi brenna.
12. Ætíð vandar orð og verkyggur branda fríður, hans er banda mörkin merk metin grand ei síður.
13. Ríður mær í réttirnarrjóð og skær sem forðum, hjúskaps æran hennar þar haldin færi úr skorðum.
14. Fleina lundur *montinn mestmá um grundir sveima, konan stundar búið best blíð og undi heima.
15. Dánumenni að dyggð einstaktdýr umspennir sómi, eins er henni hrós til lagt, hún er kvennablómi.
16. Í sig steypa víni vann,veldur sleipum galla, tíðum sneypir höstug hann hrundin greipar mjalla.
17. Víst er siðugt valmenniverinn iðu ljóma, hún með frið og forsjálni fagran styður sóma.
18. Í hjúskaps bralli helst ófræghjónin kallast geta, til þó falli tæring næg tíma valla að éta.
19. Hrós af lýðum hygginn berhirðir skíða téður, drósin fríð og dugleg er dyggð og prýði meður.
20. Fer á bæi og brúkar glensblíðulagin snótin, hennar fægir meðtók mens minnst ánægju hótin.
21. Sínum manni ei sinnir hún,sambúð þannig skaðar, aftur hann við hringa rún heldur annars staðar.
22. Hrundin klæða og hjörva þórhljóta gæði þrifa, ei þó græðist auðna stór ánægð bæði lifa.
23. Skapið þvera bóndans bráttbágt við er að tæta, hjúin ber og hrekur þrátt, hún ei gerir bæta.
24. Fögur kyssti freyjan baugsfleina kvist óbangin(n), ærið þyrst til ástarspaugs upp á fyrsta ganginn.
25. Hjónin gæða nægð ef núnauðstatt fæða mengi þeirra bæði börn og hjú blessun græða lengi.
26. Kaffið henni kemur bestkalt svo ennið hlýni. Laufaspenni langar mest að lifa á brennivíni.
27. Rjóður piltur ráðdeild ber,reglur hylltist gæða, fögur stillt og ferðug er freyjan gylltra klæða.
28. Væn og iðin vinna þarft,visku styður lyndi, lukku viður ljósið bjart lifa í friði og yndi.
29. Mergð er barna og fátæk föng,fátt kann varna baga, hjúin þarna sífellt svöng sælu farna klaga.
30. Hjónin spila og dansa dátt,drift því bilar góða, kólnar ylur, krakkar brátt koma til að hljóða.
31. Samhent, þrifin greiðagjörn,góður lifir hugur, félags yfir bú og börn beggja *svífur hugur.
32. Konan sat með síðar brár,saurinn fatið þekur, bóndinn latur, þver og þrár, þykir matarfrekur.
33. Bæði sprundi og bauga viðbjóðast mundi hylli, guðhrædd stunda góðan sið, geyma lund í stilli.
34. Mjög sjálfhælin menja rúnmunninn skælir þanninn, eins og þræl í öllu hún undir bælir manninn.
35. Snotran tel eg snilldarmann,snar í þeli og blíður, sætan félagssæmdum ann, saumar vel og sníður.
36. Flærðarríkur reynir brandsrógi flíkar stríðum, kjöftug líka konan hans kann að ýkja tíðum.
37. Bóndinn svinni blíður er,ber sig kvinnan illa, ódygg vinnuhjúin hér hagsældinni spilla.
38. Gleður þundinn gjallar bálsgöfug hrundin klæða, ástum bundin allar frjáls amastundir græða.
39. Lénast víðis loga slóðlukku tíðin kæra, falda hlíðin fagurrjóð faðminn býður væra. Athugagreinar
14.1 montinn] metinn KÞ. Þessi vísa er ein þeirra sex sem einnig Kristleifur Þorsteinsson birtir úr Spilavísum í Úr byggðum Borgarfjarðar.
|
