Jónas Hallgrímsson (Dáinn 26. maí 1845)

1. Móðurjörð enn mæðir byrði
meginsaknaðs — tregi vaknar
við að heyra hljóði borið
hryggðar-fregnar byggðir gegnum
misstan þann, sem mest hún unni,
mjög að sæmdum fögrum ræmdan,
sonarlega' er hana' umhugað
hverjum lét sér vera betur.

Hann á ást til hennar fýstu,
háttum kunnan náttúrunnar,
falleg blóm og fjöll við himin
fríð, samvalin hlíðum dala.
Frelsis vinar, falslauss sonar
föðurláðs, er stöðugt þráði,
ljósi sínu lýsa munu
lærdóms-verk og kærleiks-merki.

Öld því beri skáldi skýru
skærast lof, þó, værum sofinn
heljar blundi, hvíli, leyndur
harmi grónum barma sjónum.
Heiðra tungu feðra fengin
fagursmíðin Braga lýðum.
Enn hinn sæli innir halur
engla kvæði þengli hæða.