Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 7Sama evangelíumFyrsta ljóðlína:Í upphafi var það orðið ljúfa,
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.11–12
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Sama evangelíum
(Jóh. 1.1-18) Með Liljulag 1. Í upphafi var það orðið ljúfa,það orð hjá Guði í dýrð var forðum. Það orð var Guð sem gjörvallt gjörði, gjörðist bæði á himni og jörðu.
2. Það var eilíft, æðra sólu,æ hjá Guði sem trú má nægja. Án þess gjörðist ekki raunar, alla daga, hvað gott má kallast.
3. Í því var líf og ljósið skæra,ljós sannasta, birting manna. Það ljósið mest í myrkrum lýsir, myrkur engin það höndlað fengu.
4. Sá var maður sendur af Guði,sannlega veit eg að Jóhannes heitir. Hann varð að koma til vitnisburðar, að vitni bæri af ljósi skæru.
5. Um það vottar allt með réttu,en ei var hann það ljósið sanna heldur svo fyr orð hans skyldum hljóta trú og lengi njóta.
6. Það sannast ljós til líknar mönnumer lýsir þeim í öllum heimi. Í heiminum var það hreint og skærast, heimur og jörðin fyr það gjörðist.
7. Heimurinn blindur, vafinn í vondu,veit hann ei né þekkja leitar. Sú tign kom til sinnar eignar, sjálfs hans menn meðtóku ei þennan.
8. En svo margir af múga mörgum,sem meðtóku hann og við það gleðjast, þeim gaf hann þá dýrð Guðs börnum að verða sem á guðdóms nafn hans treysta jafnan.
9. Hvörjir að ei af blandi blóðané blindri líking holdsins syndar eður af karlmanns freistnifullum fátt skiljanda girndar vilja
10. heldur þeir sem af hæstu mildihimna smiðs að verða niðjar, bornir af þeim besta kjarna blessuðum herra Guði til þessa.
11. Orðið var hold af mestri mildi,meður oss dyggðugt síðan byggði. Vér sáum hans dýrð og alla æru sem eingetins Guðs sonarins hreina.
12. Af föðurnum borinn, fullur náðar,færir oss það ljósið skæra, sannleiksorðið, svo að vér verðum síðan Guðsbörn ef að vér tryðum.
13. Um Jesúm þenna jarðteikn ljósaJóhannes gjörir og vottar þennan: Hann er sá eg sýni að sönnu og sagði maður kæmi að bragði
14. eftir mig með æðra kraftisem áður var fyrr en eg til ráða. Af hans náð og nægðar dyggðum náð fáum allir fyrir hans náðir.
15. Fyr Móysen, Guðs vin, lögmál leystisten líf og náð fyr Jesúm tjáðist. Um aldir hefur þó eins Guðs veldi enginn maður að líta fengið.
16. Sonur eingetinn föðurs í faðmioss fýsilega það undirvísar. Honum sé lof fyr hæstar gáfur, heiður og vald um allar aldir. |
