Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Nokkrar vísur ortar af séra Einari biskupsföðurFyrsta ljóðlína:Einar kenndur orðasmiður
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
Viðm.ártal:≈ 1600
1. Einar kenndur orðasmiðuroftast raular, hvör sem biður, efnisvant þó oftast sé einatt lætur fleira í té. Dugir því ekki diktan hans að draga í hlé.
2. Hver sem stundar lærdómslagog leitar við það nátt sem dag á alla lund að auka mennt er sú bókalistin hent: Af ævintýrum getur hann mestan grundvöll kennt.
3. Kóngur dýranna, kið og geitog kollótt ærin bundu heit; þegar að skatti skipta á, skelfir ljón sér öll þau frá. Allt eins leikur út maktarmaður þann minna má.
4. Úlfurinn gjörir sér geitarhljóð,girnist frekt í kiðlings blóð. Ansar kiddi inni kyr: Ei var geitin skegglaus fyr. Móðurráð eru barni best, hún byrgir dyr.
5. Úlfurinn talar við ólétt svín:Eg vil taka við grísum þín. Gyltan segir að kvenmannskyn kunni betur á slíku skyn. Beita skal með brögðum af sér blandinn vin.
6. Allra fegursta fjaðraskrautá fuglaþingum missa hlaut, krummi fékk hér so kátlegt slys, af kóngstign slapp og hreppti gys. Er það sýnt að afsleppt verður annars glys.
7. Línakurinn liggur hér,löngum spilla fuglarnir, en þeim varð í netinu náð, nóg seint er að sér gáð. Illa fer þeim ekki þiggur óskaráð.
8. Hrafninn sjúki heita biðurá himnaguði sér veitist friður; móðir hans kvað það mundi ei tjá, margoft hefði hann styggða þá. Verður oss sýnt að vini í nauðum er vant að fá.
9. Akurmaðurinn orminn fann,ofmjög kenndi í brjósti um hann, vermdi í barmi nöðru nið, nagar á hol þá raknar við. Víst er ódreng valla gott að veita lið.
10. Refurinn hælir hrafni mest,hann kunni að syngja fugla best, krummi trúði og kvað við dans, komst svo rebbi að osti hans. Heimskur er sá sem hugnast orðin hæðins manns.
11. Örnina ginnti krákan klók,hún kvað það standa í Salamónsbók: Ekki er aflið einhlítt þér, oft hafa ráðin hjálpað mér. Með unnum brögðum arnsa missti agnið hér.
12. Kiðið á úlfinn kallar forter komið var uppá staðarins port. Úlfurinn segir: Það illa fer, of mjög hlífir staðurinn þér. Hittist margur heimaríkur sá huglaus er.
13. Húsbóndinn við hundinn lék,hafa vill asninn þvílíkt brek, bjó sig til og brá á leik, bóndinn sló þann heimska eyk. Sjálf náttúran synjar oft að svo er hún veik.
14. Mýsla launa lífgjöf á,ljóni bjargar dauða frá, nagaði honum af hálsi bast er hann var áður með bundinn fast. Forsmáðu aldri fátæks lið né fá því last.
15. Við trönuna mælti ylgjan ein:Ofan í háls mér sæktu bein, launin skulu þau líka þér, lífi hélst í kjafti mér. Launar margur lífgjöf miður en maklegt er.
16. Hvör sem hafnar sjálfs síns sæmdog sækir meir á aðra fremd fer hann eins og rakkinn sá, er rýndi í straum og skuggann sá. Hann sleppti krás en kostaði frekt með kappi að ná.
17. Hvör hann girnist fánýtt fé,færir að visku háð og spé, hann er líkur hananum þeim sem hitti í sorpi dýran stein. Betur kvaðst leyfa byggmjölskorn en brenndan seim.
18. Sá er annar, sýnir prett,svikull þykist gjöra þó rétt, þeim meinlausa kennir klæk, kallar hans séu verkin ræk, líka sem skolli skuldar lamb það skolaði læk.
19. Yfirgang veita allir sennillir og grimmir stjórnarmenn, dúfan fékk af smyrli smeit, smán, en engin góðlegheit. Hægan valdsmann heiðri menn í hvörri sveit.
20. Menn illir fá makleg launmest þá koma í hætturaun fyrir illsku sína og öfundarkveik, eins og naðran mýslu sveik. Hún var þó sjálf á sundi mædd af sínum leik.
21. Heimboð músa merktu hér!Mælti sú úr kotinu er: Hentugra var mér hreysið mitt heldur en að koma í skvaldrið þitt. Vel sé þeim sem líta kunna á lánið sitt.
22. Þjófurinn hundinn þegja biðurþegar hann kastar brauði niður. Rakkinn segir, ef rýfur hann trú, rænir bú, en sveltir hjú. Falsarans orð og illa hegðan athuga þú. |
