Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Tíðavísur Jóns Hjaltalíns yfir árin 1779 til 1834 1Fyrsta tíðavísa yfir árið 1779 – 1. til 28. erindiFyrsta ljóðlína:Vakni fríir virðar hér
Höfundur:Jón Oddson Hjaltalín
bls.1–3
Viðm.ártal:≈ 1775
Tímasetning:1779
Flokkur:Tíðavísur
1. Vakni fríir virðar hér,vakni frúr og sveinar. Angurs lýjum eyða ber, árið nýja komið er.
2. Seytján ræðast hundruð há,hérmeð áttatíu, hjóli stæðu aldar á, árin fæðing Kristí frá.
3. Vetur góður, vor þó svaltvann á horkindunum. Norðan-gjóður kramdi kalt, Kári móður blés ávallt.
4. Garpar fengu grasa fátt,greri jörðin lítið. Því varð engi þroskasmátt, þurrkar gengu fram á slátt.
5. Skipti þá um skýjaból,skemmdust töður víða, skaðann háa skúrin ól, skjaldan sá í heiði sól.
6. Sýndi snjóa september,sunnan-regn þar eftir. Skyggði flóa skýjaher, skipti þó með nóvember.
7. Norðan-kuldi, frost og fjúkfram að jólum gengu. Ísinn huldi Ýmisbúk, einninn duldi fjallahnúk.
8. Aflafeng úr salnum sandssyðra margir drógu. Fagna lengi brjótar brands bjargargengi vestanlands.
9. Hér að austan fiskifáttfregna þegnar mega. Uppí nausti heldur hátt hvíla flaustur dag og nátt.
10. Sótt og kvillar særðu menn,sumir burtu dóu. Bragna hyllast báginden, býsnum fyllast kjörin senn.
11. Hólasætis hreinlyndurherra Gísli deyði, biskup gætinn, góðsamur, guðvís, mætur, hálærður.
12. Grætur sólarhvarfið hallt,hvörein kirkjustjarna. Grætur skólinn gaman kalt, grætur Hólastiptið allt.
13. Syrgja flestir börinn brands,Bjarna Pálsson látinn, lærdóms mesta lagðan krans, læknir besta Ísalands.
14. Hringa-jörðin hans og börnherrann dáinn gráta, sé þeim vörður, sól og vörn sá sem gjörði land og tjörn.
15. Dauðans reidda skálm uppskarskjóltré Steingrímsfjarðar, prófast deyddi prúðan þar, prýði eyddi glaðværðar.
16. Ásgeir síra þessi þó,þar sem stað nam halda, hafinn er í himna ró, hulinn hér í jarðar mó.
17. Vildargagnið Vatnsfjarðar,virtur prófasts nafni, sómahagnað sífellt bar, síra Magnús deyði þar.
18. Aðrir prestar taldir tveirtráðu dauðans götu. Yndið brestur aldrei meir. Unun bestu fengu þeir.
19. Holta glaður þingum þvíþjónaði Böðvar prestur, og sómahraður sorgafrí síra Daði Mýrdal í.
20. Blóðsting harðan beið og tjónbragna senn af dauða, hafs við garða hvellan tón Hornafjarðarsveitin Lón.
21. Fyrra vetur voða-fárvirðum þremur sendi öldu hret, þeir urðu nár. Ekkjur grétu ræntar þrjár.
22. Nú um þenna vetur vannvatn, er Laxá heitir, að sér spenna mætan mann, mitt í henni drekktist hann.
23. Hið seinasta feigðar-farflestum er í minni: Sex í rastir sukku þar siðprúðastir skipverjar.
24. Huldir dúkum hafs um strindhéldu að seladrápi,; fengu mjúkan fyrst þá vind, fylltu búkum sigluhind.
25. Hér næst skelja heim um rannhugði kuggur vitja. Ægir belja byrstur vann, báran heljar fyllti hann.
26. Feigðarólgu umvafðerýtar sex þar dóu, sjávarkólgu sveipaðer, sorgarbólgu þreyðir hér.
27. Guðs ótrauða gæskan aðgæti sálum manna, hvar sem dauða hitta vað hels svo nauðum létti það.
28. Meira þylja man nú sístmæddur hugar-andi grund því hylja gríma býst, gríðar kylja þreytist víst. |
