Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Þjófsdómur og prestvígslaFyrsta ljóðlína:Yngisvíf í Ólafsfirði
Höfundur:Jón Þorláksson
bls.409–411
Viðm.ártal:≈ 1800
Skýringar
Undir fyrirsögn stendur að farið sé „Eptir tveim handritum“.
1. Yngisvíf í Ólafsfirðieiga von á skrúða-byrði nær sem þar ber Ögmund að; veit eg ei því hann vill svo dvelja væna skartið þeim að selja fyrst hann hefir fengið það.
2. Sakramenntið er þó eigiÖgmundi hér neitt í vegi, fara má hann fyrir því; áður en stal fyrir einum degi útdeilt var það slæmu greyi, fjandinn síðan fór hann í.
3. Bergs-einhyrna ber um vitni:bjórinn lítt á honum slitni þó hann fremji þjófaverk; og þó skemmdist húðarhylki hempan dylur það og silki, oft er lukkan stráka sterk.
4. Glópskan sté fyrir Ögmund illaembættinu svo að spilla honum frjálst sem varla var; haldi þið nú að honum tákni héðan af að þykjast djákni fyrst hann brenndi fingurnar?
5. Eða skal hann ennþá geta(ætti hann stolið smjör að eta) þjónað fyrir þjófa-prest? á borðalögðum múk að messa, meineiðunum þá að blessa og skruma margt um skjóttan hest.
6. Stígvélunum stappa niðurstólinn í, þá úr sér ryður svardaganna þrumum þar; nær sem þarf í klukku að klappa klingja láta silfurhnappa og spesíurnar spánnýjar.
7. Handbók þegar hann skal tónahentugust er sessan prjóna sú hin gamla sem hann stal; Ögmundur svo ávallt standi upphengdur í letur-bandi: vígslan þetta vera skal.
8. Honum samt til lengri lukkuljæ eg þessa vísnaklukku, þjófadómur það er minn. Hún skal sífellt honum yfir hljóma, meðan fjandinn lifir, þó hann steli í þriðja sinn. |
