SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Hér eftir fylgja vísur um skírninaFyrsta ljóðlína:Heyri Guðs börn um heiminn vítt
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.92--93
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Hér eftir fylgja vísur um skírnina
Með sálmalag
1. Heyri Guðs börn um heiminn vítthjálpræðiskenning sanna; næsta berum vér nýtt og frítt nafnið kristinna manna. Hér fyrir skyldum heiðra mest herrann Kristum, vorn bróðir, best og stunda nú öngvan annan.
2. Frá honum kom oss það heiðurs nafnog hér fyrir skírast vildi í Jórdan fyrir vort allra gagn svo allt réttlætið uppfylldi, svo að vér hljótum heillir þær að heilög þrenning hún er oss nær; sú vörð oss veita skyldi.
3. Alla þá dýrð og skírnar skraut,sem skein yfir Krist vorn kæra, hans lofsæl kristnin líka hlaut; lof sé honum og æra í hvört sinn opnast himinn klár og helgast sérhvör skírnarsár; það gagn er oss gott að læra.
4. Faðirinn kallar fyrst á þanní fontinum skírist einum: Þú ert minn sonur, að segir hann, mér sætur í öllum greinum; því er mitt nafn í neyð og pín nákvæmlegasta huggun þín; það skrifast hjá herra hreinum.
5. Heilagur andi af himni kemurog hjartað gjörir að vígja svo sá hinn skírði skilning nemur en skaðleg synd mun flýja; manns náttúruna alla aftur andans lífgar dýrðar kraftur og skapar svo skepnu nýja.
6. Jesús Kristur sá eð á sig tókallar syndirnar manna og sinnar kristni sæmdir jók og saurgan vildi banna, sjálfur vígði hann brúðarbað, hans blóðlaug skyldi merkja það um hennar hreinsun sanna.
7. Því látum það heita læknis brunnog laug þá eð best kann græða; heiðrum vér Krist af hjartans grunn sem hefur oss gjört að fræða. Skírnar vatnið þvær barnsins bein en blóðið Kristí andar mein; svo mun ritningin ræða.
8. Endurfæðingar lífsins laug,lætur hann Páll það heita, biður þá kristnu að minnast mjög hvað móti eigum að veita; hvörn dag stríða holdi á mót, á hneykslan allri að vinna á bót en illu öllu afneita.
9. Kross og mótgang, kvalir og neyð,Kristur vor reyna vildi. Sérhvör kristinn hann sver þann eið að soddan líða skyldi. Drottinn vor reis af dauðanum klár, í dyggðönum lifum vér síð og ár; það kennir oss meistarinn mildi.
10. Auðkenningar merkið mættmá vel skírnin heita, fenginn pantur af fullri sætt að frið vill Guð þeim ei neita sem fram ganga í fylking hans og fylgja ráðum merkis manns hæsta lofstírs að leita.
11. Nú bið eg Guðs börn gæti aðgagninu skírnar sinnar: Hún ber vitni í hvörjum stað um heimvon sálar þinnar ef þú trúir og iðrast hreint og athugar vel hvað hef eg nú greint í versunum vísu minnar.
12. Vertu nú fús að vanda þaðog virð til skyldu þína, hvar þú kemur í hvörjum stað, heiðran skírninni sýna; svo herlega þér hegða þá, þar heilög þrenning öll er hjá með æðsta engla sína.
13. Kenndu nú, bróðir, börnum þínog bið þau að leggja í minni svo geymilega þau gæti sín og gái að virðing sinni. Þau eru Kristí kóngs börn hér, kjörin til lífs þess eilíft er, þar ljósinu aldrei linnir.
14. Gef það, faðirinn gæsku ör,Guð, fyrir miskunn þína að skilja vildi skírður hvör um skírnar prýði sína. Sé þér lofið og syninum með, sannleiksandanum dýrðin téð; vill hér svo vísan dvína. (Vísnabók Guðbrands 1612; útg. 2000, bls. 92–93) |