Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvæði um pálmaviðinnFyrsta ljóðlína:Af pálmaviðinum Davið dregur
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.354
Viðm.ártal:≈ 1600
Skýringar
Síðasta lína er viðlag.
Síðasta orðið viðrist vanta aftan á aðra línu fyrstu vísu ef hætti á að vera fylgt. 1. Af pálmaviðinum Davíð dregrdæmin góðum manni [–], ávallt blómgast æskulegr, þó illskan jarðar banni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
2. Í mýrar leiri sá viðurinn vex,vil eg hans telja dyggðir sex, oss til næmis náttúrlegs og nytsamt hvörjum manni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
3. Sagt er hann blómgist sumar og vetrí saurlendi sem greinir letr, Davíð slíkt í diktinn setr af dyggða ríkum manni, að linist hann ei þó langar þrautir kanni.
4. Þó beygður sé hann hann bendist víst,brotna náir þó allra síst, þolugur aldrei í þrautum lýst þó hann sé ekki að manni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
5. Verður ei hamlað vexti hans,vér höfum þetta frétt til sanns, hnekkt fær enginn heiðri hans, hvör einn trú eg það sanni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
6. Örðugur reisist upp á mótþó á hann raunar borið sé grjót, linast hann ei við hörku hót nema hamingjan þetta banni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
7. Góður maður með sæmdarsiðsannlega líkist pálmavið sem þolinmæði, frægð og frið festir í hjartaranni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
8. Saurland kalla eg heimsins háttsem hinn guðhræddi berst við þrátt, að því gefur sig oftast fátt þó angurstundir kanni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
9. Þó ýmist veltist aftur og fram,ei finnst með honum last né skamm, vill hann ekki vita sitt vamm, svo virðist sæmdar manni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
10. Sumarið máttu merkja hérmeðlætis að tíminn er, hrokast hann ei né hreyfir sér, þó hefð og æru kanni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
11. Vetrartíminn mótgangs mannsmerkja skal hér rétt til sanns, sölnar ekki sóminn hans, þó sút og nauðir kanni; linast hann ei þó langar þrautir kanni.
12. Þó heimurinn vilji þrykkja þannog þvingan stranga líði hann innan stundar uppreist fann, allir trú eg það sanni; linast hann ei þó langar þrautir kanni. |
