SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 71Tuttugasta og annan sunnudag eftir trínitatisFyrsta ljóðlína:Himnaríkið hér er svo líkt
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.75–77
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Matt. xviij (23–35)
Með lag: Í dag eitt blessað barnið 1. Himnaríkið hér er svo líktherra og kóngi einum er halda vildi reikning ríkt, rétt með sönnum greinum. Til hans kom þann tíma sá er tíu þúshund punda á í gamla skuld að greiða sá aumi þræll því ekki má undanlausn né borgun fá; varð sér vægðar beiða.
2. Herrann bauð sem heyrum vérhann til skulda kvelja, konu og börn og allt hvað er út fyrir borgan selja. Sá klökkur þræll þá kraup á hné, kónginn biður um þolgæði, hann lést með lyndi hreinu. Herrann sá honum aumur á, öldungis gaf kvittan þá alla skuld í einu.
3. Sá gekk út og samþjón fannsem honum átti að gjalda hundrað peninga, handtók þann, fyr háls nam fast að halda: Gjaltu, segir hann, allt hvað er inni fé mitt nú hjá þér; hinn bað hnéfallandi: Líkna þú af miskunn mér, mun eg það greiða rétt sem ber svo ekki eftir standi.
4. Illgjarn vill það ekki hinnsem öngva náð kann sýna; lét í fjötra færa inn, til fjárgreiðslu svo pína. Samþjónar það syrgja þá, sínum herra skýra frá um aðburði þá alla. Kóngurinn, sem það fregnað fær, fyrir það reiði til sín slær, á þenna þræl lét kalla.
5. Þú svikuli þjón, að sagði hann,því sýnda eg þér náðir svo skyldir þú við skuldamann skipta af líknarráði; bauð í fjötur að færa hann fyrir illræðisgjörning þann í dýflissu breiða, hvaðan að ei kemst út fyrir sann inn til þess hann sjálfur kann allt sitt gjald að greiða.
6. Alleins líka, Jesús tér,við yður mun Guð þá breyta, er fyrirgefning ekki hér af öllu hjarta veita bræðrum samt þó brjóti þeir, því bið vér hugsum allir meir um það eftirdæmi. Myrkvastofan er meiðslaþröng, mun sú vistin köld og löng, þeim í kvöl þá kæmi.
7. Mína skuld og syndasektsyrgi eg, Jesú góði, en handskrift þá mig hræðir frekt, huldir þú með blóði. Gefðu að þeim mér gjöra á mót geti eg unnt af hjartans rót fyrirgefning að finna; á misgerð fengi eg minni bót og mætti stillast bræðin fljót njóti eg náða þinna. Vísan
1. Frekur herra fátækumfjártjón gaf kvitt þjóni; þræll sá þrúgar illa og þvingar sinn jafningja; fyr það naut ei náðar, neyddur þar til allt greiddi; eins skal, Jesús mælir, yður ske nema menn friðið.
2. Hæst gjald herrans skuldar,hundrað þúsundir punda; syndir líkastar sandi sannlega allra manna; öll brot manna á milli er merking smápeninga; friðar oss Guð vor góði því gefum frið þeim oss biðja. |