Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 66Seytjánda sunnudag eftir trínitatisFyrsta ljóðlína:Á þvottdegi gekk Jesús inn
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.70
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Lúk. xiiij (1–11)
Með lag: Mitt hjarta hvar til hryggist þú 1. Á þvottdegi gekk Jesús inntil yfirgyðings í þetta sinn að neyta brauðs við borð; en þeir höfðu á honum vörð, umsitjandi verk hans og orð.
2. Sjáðu, vatnssjúkur var þar mann,vildi Jesús þó lækna hann, að spyr Júða enn: Hvört leyfist oss að lækna menn á löghelgri tíð, þögðu þeir senn.
3. Á þeim sjúka Jesús tók,algjörða þar með lækning jók, fara lét heilan heim; aftur á ný þá ansar þeim, yfirprestum, með kenningum tveim.
4. Dragi þér ekki, að Drottinn kvað,úr dýi eða pytt ef fellur í það asna um þvottdag þá? þar fyrir græða manninn má, móti enginn talaði þá.
5. Gestunum kenndi hann góðan sið,gat að líta þar borðið við, þeir völdu sæti sér; hvör sem boðinn í brullaup er breyti svo sem ræðir hann hér:
6. Settu þig aldrei sjálfur hátt,svo kann ske, húsherrann brátt frá sínum góða gest þér þoka í sæti allra yst, af því sker þig vanvirðan mest.
7. Tak því að þér hinn ysta sess,Jesús vísar svo hér til þess að tali sá þér bauð þá: Sittu hærra herrunum hjá, í hófinu muntu virðingar fá.
8. Því hvör sem hóf upp sjálfur sig,sá mun niðrast harla mjög en þann sig auðmýkir mest, hann skal Drottinn hefja hæst í hefð og æru sjálfum sér næst.
9. Kenndu mér, Jesús, kærleiksverk,komi til mín þín náðin sterk; láttu mig læra af þér auðmýkt þá er af öllum ber og upphefð ná sem lofaðir hér. Vísan
1. Gengur inn hjá Gyðingigræðarinn að fá fæðu á þvottdag, þeir með prettum þenktu hans æru krenkja. Hann frétti ef fénaður dytti í flag, hvört upp má draga en manninn virða minna; magnaðir tálsmenn þagna.
2. Við borðsmenn talar með blíðu,bað þá gæta siðlætis: Set þig yst í sæti – ef sæmd hefur hann þér dæmda er inn bauð upp mun leiða eða nær tign þig hærra því óboðinn sess þann æðra í ótíma skal rýma.
3. Sá hefur sig upp úr hófi,hann ófrægur lægist, en sá sig lækkar mun lokkast og læra að setjast hærra. Aumur var eg alla tíma, ófær hátt í æru; hef þú mig herrann ljúfi í hæsta sæti þér næsta. |
