Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvæði af Rahab – Jósúe ijFyrsta ljóðlína:Mig girnir þrátt að glepja hróp og eiða
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.131
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
1. Mig girnir þrátt að glepja hróp og eiðaen gamna þeim um æðri skemmtun beiða og Guðs börnum gjöra mun öngvan leiða, í græðarans brunni er lifanda vatn til reiða.
2. Biblía er sá brunnurinn spektar greinasem best má heita lækning sálar meina; Vil eg um Rahab vísu stofna eina og vekja af svefni góða lærisveina.
3. Það ævintýr skal öllum þeim til góðasem ást og hlýðni vilja Drottni bjóða; Guð forsmár ei gæsku neinnra þjóða, af góðri trú hann huggar sorgar móða.
4. Þá Jósúa stýrði eftir Mósis dauðaÍsraels lýð, sem fór um hafið rauða, yfir Jórdan komst svo kenndi öngra nauða á Kanaans land það heiðna gjörði blauða.
5. Jeríkó hét þar einhvör borg í landier Jósúa skyldi vinna fyrst með brandi; tvo menn sendi á njósn þar nærverandi í nefndan stað, þá Rahab firrti grandi.
6. Þeir njósnar menn sem nú var greint í óðináðu byggð hjá þessu heiðna fljóði; sú lausakona þeim lagði ráð í hljóði, af lifandi trú því veittist henni góði.
7. Á húsaþakinu í hálmi báða faldiheiðursmenn og þanninn fyrir þeim dvaldi, birtir að æðra borgarlýðinn kvaldi, bleyði og hræðslu allra þeirra taldi.
8. Staðarins menn þá stundu síðar leitaog strax að bragði eftirförina veita og kómu í hús þar kvinnan býr hin teita, sú komumanna þarvist gjörir að neita.
9. Þeir kómu hér inn í kvöld að vífið sagði,þá kenndi eg ei né grand til þeirra lagði, gengu í burtu greitt að skömmu bragði, yfir gesta sinna erindi best hún þagði.
10. Þeir sem leita þaðan í burtu ganga,þar næst víkur aftur lindin spanga til njósnarmanna nú með ræðu langa, nökkur laun vill fyrir sinn dugnað fanga.
11. Rahab talar af réttum spektar brunni,röksamlega fyrir sér mæla kunni; hún biður þeir friðar og frelsis henni unni og fólki sínu rétt af hjartans grunni.
12. Veit eg, segir hún, vora borg og lýðivinni þér til grunns með hörðu stríði; af yður stendur ógn og hræðslu kvíði, Ísraels Guð hefur verndað yður með prýði.
13. Hafið og Jórdan hann lét burtu þorna,hræðileg undur Faraó beið til forna; kónga unnuð kaska og tiginborna því kvelur oss æðra bæði kvöld og morgna.
14. Því lætur hún sveina lofa með svarna eiða,lífs og friðar vill sér af þeim beiða; þá Jósúa lætur allt í staðnum deyða út skulu þið mitt gjörvallt hyskið leiða.
15. Þessu játa þeir og eiðum festaað það skuli ekki henni þurfa að bresta, ef í þitt hús kallar þína ættmenn flesta og þar með leynir einka málum gesta.
16. Hún renndi þeim með rauðri af múrnum festiog ræddi svo við njósnarmenn að lesti: Felist þið upp í fjallsins hlíð með nesti fjóra daga svo eftirleitin bresti.
17. Þeir skilja til að skuli sú festin rauðaþeim skjallegt teikn svo það mætti ekki um trauða ellegar væri hún völd að sjálfs síns dauða, vildu þó hún kenndi öngra nauða.
18. Þeir hafa þau ráð sem lagði hin ljúfa kvinna,að liðnum tíma Jósúa aftur finna, heitorð sín og hennar spásögn inna, hann muni borg og landið gjörvallt vinna.
19. Hertuginn bauð með hjartaprýði sannaað halda tryggðir vel við ljúfan svanna; herlið býr þá heim til borgarmanna, hann mun Drottins fullting meira kanna.
20. Sjö daga lét hann lúðra Drottins þeytasvo límið rann úr múr sem vatnið heita og allir múrar ofan að jörðu leita fyr almátt Guðs sem þvílíkt kann að veita.
20. Jeríkóborg var öll í Drottins bannisvo Jósúa hlífði öngvum lifandi manni nema út var leiddur áður greindur svanni með ættfólk sitt, það hafði hún lukt í ranni.
21. Þessi Rahab mæt á margar lundirmeð Guðs fólki lifði allar stundir þar til hittast hollir blíðu fundir, heilagur andi bjó það gjörvallt undir.
22. Salma nefnist sæmdar maðurinn gildier son gat einn við ljúfri menja hildi þann Bóas hét, í bestu herra gildi, og bæði er leyfður af hjartans dyggð og mildi.
23. Bóas festi Rut, svo reynda brúði,ríka að dyggð en snauða af gulli og skrúði; gat við henni gæfumaðurinn prúði einn göfugan son þann Drottni allvel trúði.
24. Sá arfi hans var Óbeð, faðir að Jessa,ættkvísl fær ei neina æðri en þessa; hún dregst til Krists sem diktar skáldið versa, Drottinn gjörði oss sára allvel hressa.
25. Nú vara eg lýð við ljótu fjandans ráði,sem lærdóm þennan blandar soddan háði, fyrst Kristur sjálfur er kominn af slíku sáði að kvenna girnd óleyfða fyrir það náði.
26. Margur djarfur dárinn þetta mælirog dugandi menn fávísa þar með tælir: Hórdóm frömdu höfuðfeðurnir sælir og hrepptu getnað hvörjum Skriftin hælir.
27. Eg meina að þessir meir en illa þýðiþá miklu náð sem græðarinn veitti lýði; Jesús kýs að allir til sín flýði, yfirbót réttri gjörir hann mesta prýði.
28. Því skyldum allir skammast illra gjörðaog skoða þá smán sem tapaðir líða verða; við yfirbót rétta orð Guðs trúna herða, fyr örvænting hans miskunn ekki skerða.
29. Guð hefur oft af glæpamanna sáðigöfuga menn fram leitt sem vísan tjáði svo að hinn aumi, sem þar rétt að gáði, sjái þess náð sem himnum ræður og láði.
30. En synd má öngva sjálfur Drottinn hylla,svíki oss aldrei þvílík skammar villa; frelsarann bið eg föðursins reiði að stilla, fyrirlát þú mér allt hvað gjörði eg illa.
31. Föður og syni og frægstum helgum andafyrr og síð sé lofgjörð allra handa; Rahabs kvæði ritað má þanninn standa, ráði fróðir, lagið að gömlum vanda. Athugagreinar
Amen.
|
