SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 35Þriðja dag páskaFyrsta ljóðlína:Þá lærisveinarnir eru nú enn
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.40–41
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Evangelíum Lúk. xxiiij (36–47)
Með lag: Hvör sem að reisir hæga byggð
1. Þá lærisveinarnir eru nú ennum þetta við að ræðast kemur þar sjálfur Jesús inn en þeir stórlega hræðast, blessaður stóð þá beint í mið, boðandi þeim sinn guðdóms frið. Þeir meina hann skrímslið skæðast.
2. Hann spyr þá að: Því hræðist þér,hugprýði látið dvína, hvar fyr yður nú skelfing sker? skoði þér hendur mínar og einninn fætur að eg em hann, upprisinn, bæði Guð og mann, mig sjálfan vil eg hér sýna.
3. Hvörki má andi hold né beinhafa, sem eg nú téði, þeirra trú var nú samt þó sein svo sem furða með gleði; berið, kvað hann, fram kost og disk; þeir kómu til hans með steiktan fisk og hunangs seim hann þá snæðir.
4. Hér næst segir hann soddan orð:Sagða eg yður til bóta, þá eg var enn með yður í ferð, allt mundi uppfyllast hljóta það um mig skrifuðu allir senn áður forðum Drottins menn; nú skuluð þessa njóta.
5. Þá fékk hann opnað þegar í staðþeirra skilningar sinni svo undirstóðu glöggt gjörvallt það sem greinir í ritningunni: Svo hlaut Kristur að, sagði hann, sjálfur að líða dauðans bann og ná upprisu sinni.
6. Upprísa þann enn þriðja dag,þar með láta hér boða iðran svo betrist lífsins lag, líkn og náð sú mun stoða, í Jesú nafni, um allan heim, upphefja það til Jerúsalem, veit yður votta góða.
7. Orð þín, lifandi Jesú, hérinnsigluð fyr mér standa, láttu því aldrei mistraust mér mega né öðrum granda þó lymskur Satan leiti þar við, léna mér hjartans innra frið halda og helgum anda. Vísan
1. Kristur, með kveðju besta,kemur hér inn til sinna; þeim sýndist einhvör andi, í annað sinn mælti þanninn: Hvað vilji þér hræðast, hugarvíl síst mun duga; eg er ei eins og draugur, uggalaust skulu þér huggast.
2. Hvað er þeim orðum æðra,ef inn rætast í sinni; sonur Guðs svo vill meina, synd skuli oss ei blinda ellegar æðra villa og aldrei Satans galdrar því hann Jesús mun minnast minna rauna sem sinna. |