SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3126)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 25Þriðja sunnudag í föstuFyrsta ljóðlína:Út rak Jesús fornan fjanda
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.29–30
Viðm.ártal:≈ 1600
Tímasetning:1612
Flokkur:Sálmar
Þriðja sunnudag í föstu
Evangelíum Lúk. xj (14–28) Með lag: Tunga mín af hjarta hljóði
1. Út rak Jesús fornan fjandafrá þeim manni er mállaus var en þegar sá missti illan anda orðsnjallur þá gaf þeim svar. Undrast fólk það eftir vanda, ill að sumra meining var.
2. Fyr Belsebub, þann allra árayfirhöfðinginn kenndur er, sögðu þeir sem Drottin dára að djöfulinn út hann ræki hér; hinir þriðju með hræsni klára heimta teikn til fremdar sér.
3. Hugsun þeirra herrann kenndi,hér í móti svaraði sá: Ríki hvört, sem sundurlyndi í sjálfu sér vill til sín slá, eyðast skjótt svo títt hús mundi yfir annað fram svo fellt í strá.
4. Ef Satan verður í sínu veldisundurlyndur hvörsu kann hans ríki standa svo sig héldi segi þér mig fyr Belsa þann, herrann djöfla, hvað sem gildi hyskið þeirra fært í bann.
5. En skylda eg fyr bannsett býtiBelsebubs útdreifa þá yðrir synir af öðrum hlyti einhvörn þann styrk að fá; úrskurð þeirra þér því vitið þó að móð viljið á mig slá.
6. En fyrst eg rek út fjandans árameð fingri Guðs, sem víst það er, ríki Guðs eð krafta klára kemur þá yður að hendi hér; þér haldið mig sem heimskan dára, hyggið að hvað eftir fer.
7. Nær einherjinn ver andyr sínaralvopnaður hann stríða kann meðan máttur ei né megnið dvínar með mak er allt hvað eignast hann nema styrkri kappi reyndrar raunar ræni og svipti öllu þann.
8. Hvör sem mér er ei með í neinu,mótfall er mér af þeim víst, sá sundurdreifir allt að einu að mér dregur hann líka síst; sá finnur það sem fær þá skeinu að fjandmaðurinn við illu býst.
9. Nær andskotinn fer út af mannium þurrlendi ráfar hann, leitar hvíldar sér með sanni, síst í kyrrðum verða kann, aftur svipar að sínum ranni ef sópað hreint það finnur hann.
10. Verri anda sér þá sækir,síðan kemst í húsið inn; þeir fá þar gist með forna klæki og fyrir sig reisa varðhöld stinn; ef þess manns seinna tíma tæki trú eg sé langtum verra en hinn.
11. Þá Jesús lyktar lærdóm fríðanein ljúfleg kona talaði svá: Sá kviður er sæll sem bar þig blíðan og brjóstin sem þú mylktir þá. Henni svarar herrann síðan: Heill má aðra betri fá.
12. Hvör sem Guðs orð heyra kunnií hjarta sínu og geymdi best, eg tel þann sælan sem því unni, sú er nú gæfan allra mest; sá fær af þeim sæta brunni sjálfur að smakka gæðin flest.
13. Frá hertekning hins forna fjandafrels mitt, Jesús, líf og önd; hans umsát lát mér aldrei granda, af mér leys þú syndabönd; styrk með mér þitt orð og anda, yfir oss sé þín verndarhönd. Vísan
1. Þá svartur flýr Satan burtu,sannlega út af manni, um þurrlendur fer fjandi, fær ei hvíld þar nærri, leiður tekur sjö síðar með sér anda, þó verri, kemst þar inn, er þeim manni öll verr hætt en fyrri.
2. Voði er enginn meirien athugalausir rata; þeir gefa illum ári inngang tvisvar sinnum; þar koma fleiri fjandar í ferð og sinnið herða. Drottinn ráð vort rétti og reki burt svefn of frekan. |