SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Guðspjallasálmar Einars í Eydölum 16Þriðja sunnudag eftir þrettándaFyrsta ljóðlína:Þá Jesús fór af fjalli
Höfundur:Einar Sigurðsson í Eydölum
bls.19
Viðm.ártal:≈ 1600
Flokkur:Sálmar
Skýringar
Evangelíum Matt. viij (1–13)
Með tón: Gæsku Guðs vér prísum 1. Þá Jesús fór af fjallifjöldi manns gekk þar með. Það greinir í guðspjalli glöggt hvað hafði skeð: Þann líkþrá, sem svo bað. Herra, þú mátt mig hreinsa og hjálpa af öllum vansa, viljir þú veita það.
2. Jesús með hendi hrærðihans líkama á, aflið aftur nærði og svo mælti þá: Eg vil, vertu nú hreinn. Hans líkþrá, sem hann sagði, hvarf senn á augabragði, varð eins sem ungur sveinn.
3. Þar næst bauð að hann þegðiyfir þeirri heilsubót og það öngvum segði þó yrði lækning fljót nema hitta prúðan prest og honum sig sjálfan sýna og gefa þá gáfu sína sem Móyses býður best.
4. Þá kom vor Jesús kærií Kapernaum borg. Til hans frá eg að færi, firrtur allri sorg, einn hundraðshöfðingi. Sá bað fyr sínum sveini og sagði frá því meini að limafall þann þvingi.
5. Eg vil, Jesús sagði,jafnsnöggt ganga með þér, þeim þjón, brátt að bragði, bæta hvað það er. Hinn þar mælti á mót, af því að ósköp væri hann undir þak sitt færi, hans orð sé einvalds bót.
6. Eitt orð þitt, Jesús, græðiraumleik þénara míns, höfðinginn rétt svo ræðir, rak það til dæmis síns, kvaðst vera einn undirmann; þó ef að sveini sínum sjálfur skipaði einum strax því hlýddi hann.
7. Undraðist Jesús þettaorð og sterka trú og sagðist hvörgi hitta hafa hana fyrr en nú með öllum Ísrael. Í samri stund hans sveini sú sótt ei varð að meini heldur heilsast vel.
8. Jesús segir að sönnuvið sína fylgdarmenn: Von er á ótal mönnum úr austri og vestri senn, með Abraham fögnuð fá að halda himnaríki en hinir í myrkur víki sem Guði falla frá.
9. Líkþrá mjög mig mæðir,máttu þar vinna á bót, Jesú, sem glæpi græðir, græt eg af hjartans rót mín sárleg synda mein; maklegur má eg ei heita til mín þú vildir leita, þitt orð er huggan hrein. Vísan
1. Nemum þau dýrleg dæmisem Drottins orð hér votta um bæn og bestu trúna af báðum þeim nú tveimur. Líkþrár trú eg að tæki til Guðs mátt og vilja en höfðinginn innir: Orðið Guðs dauða forði.
2. Sú bæn er best í raunumef biður þér líkamans friðar að vilja hans við hvörn mælir vitir þínum hug betra, fyr miskunn Guðs og gæsku grátandi synd að játir, sterk trú öllu orkar við orð hans fast að skorðir. |